Adiera
-
1.gogo, gogúa.
(a).
Izena.
Gana, apetito, deseo.
“Zinera joateko gogua daukat./ Operia ikusteko gogoz geratu nitzan. ”
Esaerak:
Nun gogua an zangua.
Esaera.
"Nahi dena egiten denean esaten da."
Esamoldeak:
gógoz.
1.gógoz.
(b).
Adberbioa.
Borondatez.
“Uste dot bere gogoz etorriko zala./ Nere gogoz aurten ez giñake bakaziñotara joango./ Eziozu umiai gogoz kontra —edo goguaz kontra— jan eraiñ.”
2.gogoz.
(b).
Gogotsu.
“Gogoz asi dau kursua.”
góguak eindda egon.
(c).
Esapidea.
Gogo handia izan.
“Nepalera joateko goguak eindda nago (edo goguak nago).”
gogúaz kóntra.
(b).
Esapidea.
gogóz kontra.
En contra de la voluntad.
“Goguaz kontra jan neban afarixa./ Aman gogoz kontra joan zan estudixatzera. ”
gogúak emon.
(c).
Esapidea.
Gogo edo gutizia bat betetzeko gogoa etorri.
“Goguak emoten zotsanian tabernara joaten zan lanak lagata./ Dantzara joateko goguak emoten dost. ”
-
2.gogo, gogúa.
(b).
Izena.
Memoria, recuerdo, mente; pero solamente dentro de locuciones como las siguientes:
Hauek guztiak BURUrekin ere egiten dira: burura etorri, etab..
Esamoldeak:
gogúan gorde.
(c).
du
AditzaEsapidea.
Recordar, conservar en la memoria.
“Txikittako gauzak goguan gordetzeittut oinddio. Hauek guztiak bururekin ere egiten dira: burura etorri, etab.”
gogúan euki.
(b).
du
Aditza.
Recordar.
“Goguan daukat oinddio zer esan zostazun Urkiolako pagopian.”
burúan euki.
goguan artu.
(b).
Esapidea.
Aintzat hartu.
“Goguan artu aittak esaten dotsuna.”
gogótik joan.
(b).
zaio
AditzaEsapidea.
Ahaztu.
“Gogotik joanda neukan zure izena./ Etxat gogotik joan frailliak esan zostana. ”
gogóra etorri.
(b).
zaio
Esapidea.
Burura etorri, oroitu.
“Etxatak gogora etortzen zeaittik asarretu zien. ”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
gógo.
ohar bat
1.gogo, gogúa.
(a).
Izena.
Gana, apetito, deseo.
“Zinera joateko gogua daukat./ Operia ikusteko gogoz geratu nitzan. ”
Esaerak:
Nun gogua an zangua.
Esaera.
"Nahi dena egiten denean esaten da."
Esamoldeak:
gógoz.
1.gógoz.
(b).
Adberbioa.
Borondatez.
“Uste dot bere gogoz etorriko zala./ Nere gogoz aurten ez giñake bakaziñotara joango./ Eziozu umiai gogoz kontra —edo goguaz kontra— jan eraiñ.”
2.gogoz.
(b).
Gogotsu.
“Gogoz asi dau kursua.”
góguak eindda egon.
(c).
Esapidea.
Gogo handia izan.
“Nepalera joateko goguak eindda nago (edo goguak nago).”
gogúaz kóntra.
(b).
Esapidea.
gogóz kontra.
En contra de la voluntad.
“Goguaz kontra jan neban afarixa./ Aman gogoz kontra joan zan estudixatzera. ”
gogúak emon.
(c).
Esapidea.
Gogo edo gutizia bat betetzeko gogoa etorri.
“Goguak emoten zotsanian tabernara joaten zan lanak lagata./ Dantzara joateko goguak emoten dost. ”
2.gogo, gogúa.
(b).
Izena.
Memoria, recuerdo, mente; pero solamente dentro de locuciones como las siguientes:
Hauek guztiak BURUrekin ere egiten dira: burura etorri, etab..
Esamoldeak:
gogúan gorde.
(c).
du
AditzaEsapidea.
Recordar, conservar en la memoria.
“Txikittako gauzak goguan gordetzeittut oinddio. Hauek guztiak bururekin ere egiten dira: burura etorri, etab.”
gogúan euki.
(b).
du
Aditza.
Recordar.
“Goguan daukat oinddio zer esan zostazun Urkiolako pagopian.”
burúan euki.
goguan artu.
(b).
Esapidea.
Aintzat hartu.
“Goguan artu aittak esaten dotsuna.”
gogótik joan.
(b).
zaio
AditzaEsapidea.
Ahaztu.
“Gogotik joanda neukan zure izena./ Etxat gogotik joan frailliak esan zostana. ”
gogóra etorri.
(b).
zaio
Esapidea.
Burura etorri, oroitu.
“Etxatak gogora etortzen zeaittik asarretu zien. ”
Gana, apetito, deseo.
“Zinera joateko gogua daukat./ Operia ikusteko gogoz geratu nitzan. ”
Esaerak:
Nun gogua an zangua.
Esaera.
"Nahi dena egiten denean esaten da."
Esamoldeak:
gógoz.
1.gógoz.
(b).
Adberbioa.
Borondatez.
“Uste dot bere gogoz etorriko zala./ Nere gogoz aurten ez giñake bakaziñotara joango./ Eziozu umiai gogoz kontra —edo goguaz kontra— jan eraiñ.”
2.gogoz.
(b).
Gogotsu.
“Gogoz asi dau kursua.”
góguak eindda egon.
(c).
Esapidea.
Gogo handia izan.
“Nepalera joateko goguak eindda nago (edo goguak nago).”
gogúaz kóntra.
(b).
Esapidea.
gogóz kontra.
En contra de la voluntad.
“Goguaz kontra jan neban afarixa./ Aman gogoz kontra joan zan estudixatzera. ”
gogúak emon.
(c).
Esapidea.
Gogo edo gutizia bat betetzeko gogoa etorri.
“Goguak emoten zotsanian tabernara joaten zan lanak lagata./ Dantzara joateko goguak emoten dost. ”
2.gogo, gogúa.
(b).
Izena.
Memoria, recuerdo, mente; pero solamente dentro de locuciones como las siguientes:
Hauek guztiak BURUrekin ere egiten dira: burura etorri, etab..
Esamoldeak:
gogúan gorde.
(c).
du
AditzaEsapidea.
Recordar, conservar en la memoria.
“Txikittako gauzak goguan gordetzeittut oinddio. Hauek guztiak bururekin ere egiten dira: burura etorri, etab.”
gogúan euki.
(b).
du
Aditza.
Recordar.
“Goguan daukat oinddio zer esan zostazun Urkiolako pagopian.”
burúan euki.
goguan artu.
(b).
Esapidea.
Aintzat hartu.
“Goguan artu aittak esaten dotsuna.”
gogótik joan.
(b).
zaio
AditzaEsapidea.
Ahaztu.
“Gogotik joanda neukan zure izena./ Etxat gogotik joan frailliak esan zostana. ”
gogóra etorri.
(b).
zaio
Esapidea.
Burura etorri, oroitu.
“Etxatak gogora etortzen zeaittik asarretu zien. ”
