Adiera
-
1.franko.
(c).
Zenbatzailea.
Asko, ugari. · Mucho, abundante.
“Orrek pe gizurra franko esaten dau./ Eurixa franko ein ddau gaur gabian. ”
Normalean mugatu singularrean doa aurreko izena, baina mugagabean ere entzun daiteke: gizur franko; euri franko.
.
-
2.fránko, fránkua.
(c).
Adjektiboa.
Franco, -a, honrado, -a, generoso, -a.
“Zuen aittajuna gizon franko askua zuan./ Gure gizona oso frankua zan. Makiña bat afari ein neban nik. Ben.”
-
3.fránko, fránkua.
(c).
Adjektiboa.
Zuraz, adibidez, jarduterakoan, lantzeko ona, ezustean apurtzen ez dena.
“Baiña erdiko ori pitzakorraua da, ta bestia frankuaua. Sebas.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
fránko.
ohar bat
1.franko.
(c).
Zenbatzailea.
Asko, ugari. · Mucho, abundante.
“Orrek pe gizurra franko esaten dau./ Eurixa franko ein ddau gaur gabian. ”
Normalean mugatu singularrean doa aurreko izena, baina mugagabean ere entzun daiteke: gizur franko; euri franko.
.
2.fránko, fránkua.
(c).
Adjektiboa.
Franco, -a, honrado, -a, generoso, -a.
“Zuen aittajuna gizon franko askua zuan./ Gure gizona oso frankua zan. Makiña bat afari ein neban nik. Ben.”
3.fránko, fránkua.
(c).
Adjektiboa.
Zuraz, adibidez, jarduterakoan, lantzeko ona, ezustean apurtzen ez dena.
“Baiña erdiko ori pitzakorraua da, ta bestia frankuaua. Sebas.”
Asko, ugari. · Mucho, abundante.
“Orrek pe gizurra franko esaten dau./ Eurixa franko ein ddau gaur gabian. ”
Normalean mugatu singularrean doa aurreko izena, baina mugagabean ere entzun daiteke: gizur franko; euri franko.
.
2.fránko, fránkua.
(c).
Adjektiboa.
Franco, -a, honrado, -a, generoso, -a.
“Zuen aittajuna gizon franko askua zuan./ Gure gizona oso frankua zan. Makiña bat afari ein neban nik. Ben.”
3.fránko, fránkua.
(c).
Adjektiboa.
Zuraz, adibidez, jarduterakoan, lantzeko ona, ezustean apurtzen ez dena.
“Baiña erdiko ori pitzakorraua da, ta bestia frankuaua. Sebas.”
