Adiera
-
1.ezaun, ezáuna.
(b).
Adjektiboa.
Ezaguna. · Conocido, -a.
“Zure ezaun batzukin egon ga./ Alde guztietan dauzka ezaunak.”
Esamoldeak:
ezaun aundi, ezaun aundixa.
Oso ezaguna.
“Gure ezagun aundixa dok ori. ”
-
2.ezáun izan.
(b).
Aditza.
Ser notorio, evidente.
“Tabernetan ezta ezaun krisisa./ Ori da tripia; ezaun dozu amanian jaten dozula./ Orrek ezaun dabe basarrittarrak eztiela.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
ezáun.
ohar bat
1.ezaun, ezáuna.
(b).
Adjektiboa.
Ezaguna. · Conocido, -a.
“Zure ezaun batzukin egon ga./ Alde guztietan dauzka ezaunak.”
Esamoldeak:
ezaun aundi, ezaun aundixa.
Oso ezaguna.
“Gure ezagun aundixa dok ori. ”
2.ezáun izan.
(b).
Aditza.
Ser notorio, evidente.
“Tabernetan ezta ezaun krisisa./ Ori da tripia; ezaun dozu amanian jaten dozula./ Orrek ezaun dabe basarrittarrak eztiela.”
Ezaguna. · Conocido, -a.
“Zure ezaun batzukin egon ga./ Alde guztietan dauzka ezaunak.”
Esamoldeak:
ezaun aundi, ezaun aundixa.
Oso ezaguna.
“Gure ezagun aundixa dok ori. ”
2.ezáun izan.
(b).
Aditza.
Ser notorio, evidente.
“Tabernetan ezta ezaun krisisa./ Ori da tripia; ezaun dozu amanian jaten dozula./ Orrek ezaun dabe basarrittarrak eztiela.”
