Adiera
-
1.bróma, brómia.
(a).
Izena.
Broma.
“Ogei milla duroko aberixia, broma ederra./ Amabost urte daroia kartzelan, ezta bromia e./ Zuk bene benetan artu ziñuan, baiña bromia zan.”
Esamoldeak:
brómetan.
(c).
Adberbioa.
Txantxetan. · En bromas.
“Brometan asi zien eta burrukan akabau./ Ezidazu olakoik esan ezta brometan be.”
bénetan.
brómetako.
1.brometako, brometakua.
(b).
Izenlaguna.
Benetakoa ez dena, txantxetakoa, gezurretakoa, jolaserakoa. · De bromas, de pega
“An azaldu da brometako antiajuak jantzitta./ Gaur, adarra jotearren, brometako bronkia bota dosku jefiak.”
2.brómetako, brómetakua.
(c).
Izenlaguna.
Ia beti ezezko esaldietan, garrantzizkoa, ez brometakoa, alegia. · Importante, de cuidado. Usado casi siempre en frases negativas
“. Uraundixak eztau brometako langintzia egin./ Artu zeban zartaria etzan brometakua./ Preziuak gora suelduak bera, ezta brometakua jarri dan bizimodua.”
brómetarako.
(c).
Txantxetarako, jolaserako. · Para bromas.
“Eztaukat astirik brometarako./ Txakurra beti brometarako goguakin egoten da.”
Brometako gogua ere esaten da, baina agian bokal arteko /r/a galtzen delako..
-
2.bróma, brómia.
(c).
Izena.
Umore ona, giro alaia, adar jotze atsegina, adinekoen ahotan.
“Makiña bat broma eder pasautakuak ga alkarrekin. ”
Esamoldeak:
bróman.
(c).
Adberbioa.
Jolasguran, umore giro atseginean. · En la diversión, en el jolgorio.
“Lanian oso ona zan, baiña broman be primerakua./ Atsalde guztia broman pasau ta etxera zetozela baztarra jo eben.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
bróma.
ohar bat
1.bróma, brómia.
(a).
Izena.
Broma.
“Ogei milla duroko aberixia, broma ederra./ Amabost urte daroia kartzelan, ezta bromia e./ Zuk bene benetan artu ziñuan, baiña bromia zan.”
Esamoldeak:
brómetan.
(c).
Adberbioa.
Txantxetan. · En bromas.
“Brometan asi zien eta burrukan akabau./ Ezidazu olakoik esan ezta brometan be.”
bénetan.
brómetako.
1.brometako, brometakua.
(b).
Izenlaguna.
Benetakoa ez dena, txantxetakoa, gezurretakoa, jolaserakoa. · De bromas, de pega
“An azaldu da brometako antiajuak jantzitta./ Gaur, adarra jotearren, brometako bronkia bota dosku jefiak.”
2.brómetako, brómetakua.
(c).
Izenlaguna.
Ia beti ezezko esaldietan, garrantzizkoa, ez brometakoa, alegia. · Importante, de cuidado. Usado casi siempre en frases negativas
“. Uraundixak eztau brometako langintzia egin./ Artu zeban zartaria etzan brometakua./ Preziuak gora suelduak bera, ezta brometakua jarri dan bizimodua.”
brómetarako.
(c).
Txantxetarako, jolaserako. · Para bromas.
“Eztaukat astirik brometarako./ Txakurra beti brometarako goguakin egoten da.”
Brometako gogua ere esaten da, baina agian bokal arteko /r/a galtzen delako..
2.bróma, brómia.
(c).
Izena.
Umore ona, giro alaia, adar jotze atsegina, adinekoen ahotan.
“Makiña bat broma eder pasautakuak ga alkarrekin. ”
Esamoldeak:
bróman.
(c).
Adberbioa.
Jolasguran, umore giro atseginean. · En la diversión, en el jolgorio.
“Lanian oso ona zan, baiña broman be primerakua./ Atsalde guztia broman pasau ta etxera zetozela baztarra jo eben.”
Broma.
“Ogei milla duroko aberixia, broma ederra./ Amabost urte daroia kartzelan, ezta bromia e./ Zuk bene benetan artu ziñuan, baiña bromia zan.”
Esamoldeak:
brómetan.
(c).
Adberbioa.
Txantxetan. · En bromas.
“Brometan asi zien eta burrukan akabau./ Ezidazu olakoik esan ezta brometan be.”
bénetan.
brómetako.
1.brometako, brometakua.
(b).
Izenlaguna.
Benetakoa ez dena, txantxetakoa, gezurretakoa, jolaserakoa. · De bromas, de pega
“An azaldu da brometako antiajuak jantzitta./ Gaur, adarra jotearren, brometako bronkia bota dosku jefiak.”
2.brómetako, brómetakua.
(c).
Izenlaguna.
Ia beti ezezko esaldietan, garrantzizkoa, ez brometakoa, alegia. · Importante, de cuidado. Usado casi siempre en frases negativas
“. Uraundixak eztau brometako langintzia egin./ Artu zeban zartaria etzan brometakua./ Preziuak gora suelduak bera, ezta brometakua jarri dan bizimodua.”
brómetarako.
(c).
Txantxetarako, jolaserako. · Para bromas.
“Eztaukat astirik brometarako./ Txakurra beti brometarako goguakin egoten da.”
Brometako gogua ere esaten da, baina agian bokal arteko /r/a galtzen delako..
2.bróma, brómia.
(c).
Izena.
Umore ona, giro alaia, adar jotze atsegina, adinekoen ahotan.
“Makiña bat broma eder pasautakuak ga alkarrekin. ”
Esamoldeak:
bróman.
(c).
Adberbioa.
Jolasguran, umore giro atseginean. · En la diversión, en el jolgorio.
“Lanian oso ona zan, baiña broman be primerakua./ Atsalde guztia broman pasau ta etxera zetozela baztarra jo eben.”
