Adiera
-
1.bénetan.
(a).
Adberbioa.
De verdad, de veras, firmemente.
“Benetan esaten dotsuet, oso asarre nago.”
Fran.k "sinistuta" zentzuan ere badarabil: Gu geu etorri giñan benetan e, benetan etorri giñan. (Ezkioko amabirjinarekin sinistuta)..
Esamoldeak:
béne-bénetan.
(b).
Aditza.
Muy de verdad.
-
2.bénetan.
(b).
Adberbioa.
En serio, sin bromas.
“Etxakon igartzen benetan ala brometan zebillen.”
Esaerak:
Bene-benetan, katua berbetan.
(c).
Esaera.
Osintxu.
Norbaitek "bene-benetan" esaten duenean erantzun ohi zaiona, umorez.
Esamoldeak:
béne-bénetan.
(b).
Muy en serio.
“Aura etzan baezpadan ibiltzen, aura bene-benetan ibiltze zan.”
Umorearen edo ironiaren zentzu gutxi dutenez asko erabilia..
-
3.bénetan.
(b).
Graduatzailea.
Oso, txit. Adjektiboaren aurrean.
“Benetan aspergarrixa da telebisiñua./ Gaurko esamiñia, benetan zailla.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
bénetan.
ohar bat
1.bénetan.
(a).
Adberbioa.
De verdad, de veras, firmemente.
“Benetan esaten dotsuet, oso asarre nago.”
Fran.k "sinistuta" zentzuan ere badarabil: Gu geu etorri giñan benetan e, benetan etorri giñan. (Ezkioko amabirjinarekin sinistuta)..
Esamoldeak:
béne-bénetan.
(b).
Aditza.
Muy de verdad.
2.bénetan.
(b).
Adberbioa.
En serio, sin bromas.
“Etxakon igartzen benetan ala brometan zebillen.”
Esaerak:
Bene-benetan, katua berbetan.
(c).
Esaera.
Osintxu.
Norbaitek "bene-benetan" esaten duenean erantzun ohi zaiona, umorez.
Esamoldeak:
béne-bénetan.
(b).
Muy en serio.
“Aura etzan baezpadan ibiltzen, aura bene-benetan ibiltze zan.”
Umorearen edo ironiaren zentzu gutxi dutenez asko erabilia..
3.bénetan.
(b).
Graduatzailea.
Oso, txit. Adjektiboaren aurrean.
“Benetan aspergarrixa da telebisiñua./ Gaurko esamiñia, benetan zailla.”
De verdad, de veras, firmemente.
“Benetan esaten dotsuet, oso asarre nago.”
Fran.k "sinistuta" zentzuan ere badarabil: Gu geu etorri giñan benetan e, benetan etorri giñan. (Ezkioko amabirjinarekin sinistuta)..
Esamoldeak:
béne-bénetan.
(b).
Aditza.
Muy de verdad.
2.bénetan.
(b).
Adberbioa.
En serio, sin bromas.
“Etxakon igartzen benetan ala brometan zebillen.”
Esaerak:
Bene-benetan, katua berbetan.
(c).
Esaera.
Osintxu.
Norbaitek "bene-benetan" esaten duenean erantzun ohi zaiona, umorez.
Esamoldeak:
béne-bénetan.
(b).
Muy en serio.
“Aura etzan baezpadan ibiltzen, aura bene-benetan ibiltze zan.”
Umorearen edo ironiaren zentzu gutxi dutenez asko erabilia..
3.bénetan.
(b).
Graduatzailea.
Oso, txit. Adjektiboaren aurrean.
“Benetan aspergarrixa da telebisiñua./ Gaurko esamiñia, benetan zailla.”
