Skip to main content

Hiztegia: bilaketaren emaitza

Errore mezua

Bilaketa azkarra Bilaketa aurreratua

abér. (a). Juntagailua. Ea. · A ver. Ni kalera noia eta aber ondo portatzen zaten./ Preguntau dost aber nun laga ziñuan bere guardasola./ Aber noiz etortzen zaten gurera, aspalditxuan etzate agertu ta. Zehar galderetan. Azent.: áber ere bai.. content_copy ia. Esamoldeak: aber ba. 1.aber ba. (b). Interjekzioa. A ver pues. Maria! aber ba ! Bazkaltzeko ordua izango da oiñezkero. Presa eman nahi denean eta horrelakoetan erabiltzen da.. content_copy ia ba!. 2.aber ba. (b). Juntagailua. Ea egia den. · A ver si. Aber ba bakaziño on batzuk pasatzen dittuzuen./ Kaguen zotz, ixilik egon! aber ba gero eh content_copy ia ba!. aber gero. (b). Juntagailua. Ea zera (gertatzen den). · A ver si. Aber gero belarrondoko bat emoten dotsuten./ Aber gero zeu lan barik gelditze zan Azentua goikoan bezala. Sin. ia gero. .
aberáskillo, aberáskillua. (b). Adjektiboa. despektiboa Aberatsa, zentzu despektibo samarrean. · Ricachuelo, -a. Errixan bazeren iru edo lau aberaskillo, nai zeben guztia eitten zebenak./ Aintxiñan aberaskilluak izandakuak die orrek. ohar bat
aberástu. (a). da Aditza. Diruak egin. · Enriquecerse.
abérats, aberátsa. (a). Adjektiboa. Diru asko duena. · Rico, -a. Esaerak: Aberatsa, infernuko legatza; pobria, zeruko gloria/loria. Esaera. (Lar Antz). Erlijio kutsuko esaera. Hurrengo bizimoduan pobrea ondo biziko dela, alegia. Aberatsa, infarnuko.. Esamoldeak: abérats áundi, abérats áundixak. (c). Oso aberatsak. Gitxi telefonuak..., partikularrian gitxi, orretxek aberats aundixok, bestek ezeukan, e. Hil.”
abérats-étxe, abérats-etxía. (c). Izena. Aberats handien etxea. Gero arek bi urte eiñ aberats-etxian ala, ta orrek etorte zienian, distingida etorte zien. Bai jantzixan, bai buruko illiak... belarrittakuak pe diferentiak, tertziopelozko jantzixak... Hil.”
abertzále, abertzalía. (b). Izena. Nacionalista vasco. Jai baten etxian tokatzen jatan, eta Estellan zeuan zeoze abertzaliena, etxakiñat ze zeuan orduan, tiroka ta ebali zittuen gaiñera autobusian, oso gaizki. Eli.”
ábeto
ábeto, ábetua. (c). Izena. botanika. Abies alba. Izaia. · Abeto. Abetuak eta dia zer aundikuak, lurra aberasten dabenak. Juantxo.” ohar bat
abijói, abijóia. (d). Izena. Apus apus. Eibar. Vencejo. Abijoia, ernadian antzerako txorixa. (Etxba Eib).” content_copy egabera baltz, beltxijóe.
ábill, abílla. (a). Adjektiboa. Trebea. · Hábil. Mutiko ori oso abilla da eskulanetan./ Abilla bezin nagixa zan Jerolimo.
abíllana, abíllania. (b). Izena. abéllana. Cacahuete. Abillana pakete bat erosidak zinian jateko. Erdarazko «avellana», erdaraz hitz egiterakoan, urra esan ohi da. «Hemos comido unas urras»..
abillidáde, abillidadía. (a). Izena. abilidade, albidade. Trebetasuna. · Habilidad. Ezta abillidade aundirik biar alkondarian botoia josteko./ Orrek pe eztauka eskutan mingaiñian beste abillidade. "Albidade"; herri etimologiaz sortua dirudi: "ahal-bidade"; edo..
áuzo. 1.auzo, auzúa. (a). Izena. Barrio. Aiuntamentuak eztau diruik emon auzotarako./ Ubera ta Anguzar auzuak die. 2.auzo, auzúa. (b). Izena. Vecindario. Auzuak asko lagundu dotsa orri. Esamoldeak: abillidadia auzuan euki. Esapidea. Abilezia gutxi izan norberak. auzóik úrren, auzóik úrrena. (c). Hurbilen bizi den familia; baserrietan batik bat. · Vecino más próximo Auzoik urrenai tokatze jakon familixan baten bat iltzen zanian parte emotia. Sin. etxeurren.. 3.áuzo, áuzuak. (d). Izena. Auzokoak. · Vecinos. Beratziurrenera juten zien auzuak, senidiak, andrakumiak bakarrik. Aniz.” Ia galdua esanahi honetan. Orain auzoko..
abióe, abióia. (a). Izena. abíoi. Hegazkina. · Avión. content_copy arióplano.