. mándako .
Laburpena
mándako. (-). 1. mándako, mándakua. (d). izena. Astemea ama eta aita zaldia duen aberea.   Híbrido de burra y caballo.. Hitz ia galdua. MULA deitu ohi zaie. Don.k, dena dela, garbi egiten du bereizketa "mula" eta "mandako"ren artean.. Ik. múla, mándo.. 2. Mándako, . (b). MÁNDOKO. Ipuinetako pertsonaia.   Personificación del mulo en los cuentos.. Beiñ esan zotsan Otsokok Mandokori.... Arre-arre Mandako, biar Tolosarako, etzi Panplonarako (edo etzi Markiñarako), andik zer ekarriko, zapata ta gerriko. Ume txikiei esateko berba-jolasa..
Ezaguera
Daturik ez
. mandabíde , mandabidía . (d).
Laburpena
mandabíde, mandabidía. (d). izena. MANDOBIDE. Camino de mulos.. Arangutxotik eta Larrosinddik Karabittara ei zuan mandabide zarra. .
Ezaguera
Ia galdua
Forma mugatua
mandabidía
. mámin , mamíña . (a).
Laburpena
mámin, mamíña. (a). izena. Ogiaren, frutaren, pertsonaren eta abarren barne aldea, azalez estalia dagoena; azala edo hezurra ez dena.. Txuleta onek azur asko ta mamiñ gutxi./ Sagar klase au azal gogorrekua baiña mamiñ bigunekua da./ Perikok ointxe eztauka mamiñ asko; azurra ta azala besteik ezta. . Ogi-mamina ulertzen da honelakoetan: Asko gizentzen dau mamiñak.. komentario 1 orrek dauzka mamiñak, . (c). esapidea. Horrek dauzka ipurdiak.. Ik. ipurmámiñ, ogi-mámiñ..
Ezaguera
Oso ezaguna
Forma mugatua
mamíña
Subscribe to Bergarako euskara