. manejar , manejárra . (c).
Laburpena
manejar, manejárra. (c). izena. (lagunartekoa.) Managerra, erdi umorez, erdi gaizki ulertuz.. Urtaiñek manejarra zeukala ona-ta... Arek manejatzen jotsan diruak. . komentario 1 Ik. manejau.
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Forma mugatua
manejárra
. mándo , mandúa . (b).
Laburpena

mándo, mandúa. (b). izena. Aita astarra eta ama behorra duen abere arra. Bera antzua da, umerik egiten ez duena. Mulo; híbrido macho de burro y yegua.. Mulia mandua ta mandakua dittuk, iru ganau, danak kruzetik datozenak. Manduan ama dok biorra eta aitta astua. Eta mandakuana dok astua ama eta aitta zaldixa. Mulia ta mandua berdiñ dia, bata da arra ta bestia emia, baiña umeik eitten eztabenak bixak, e. Don.. Laburtuz: ama behorra eta aita astarra denean, umea arra bada: mandoa edo muloa (Sin.). Emea bada: mula. Ama astemea eta aita zaldia (eta bera arra): mandakoa.. Ik. múla, mándako.

Ezaguera
Nahiko ezaguna
Oharrak
Ik.<strong> mula, mandako.</strong>
Forma mugatua
mandúa
Argazkiak
Manduak
. mandázaiñ , mandazáiña . (d).
Laburpena
mandázaiñ, mandazáiña. (d). izena. Arriero, mulero.. Mandazaiñak manduakin karreterixan ibiltze zienak izango zittuan. "Salvatierra", manduakin karreterixan ibiltze zuan, da akaau in jakuan; kastillanua zuan baiña euskeraz... zerian itte juan, da: "il da mandua ta joan da ni"(barreak). Klem.. Ia galdua.. Ik. muléro.
Ezaguera
Ia galdua
Forma mugatua
mandazáiña
2. mandámentu , mandámentua . (d).
Laburpena
2. mandámentu, mandámentua. (d). izena. Agindua. Misión que cumplir, mandamiento.. Nik eztakitt ze mandamentu zeuken, baiña antxe egon zien ate onduan geldi. . Gutxi erabilia..
Ezaguera
Ia galdua
Hurrenkera
2
Forma mugatua
mandámentua
1. mandámentu , mandámentua(k) .
Laburpena
1. mandámentu, mandámentua(k). (-). izena. Los Diez Mandamientos.. Buruz ikasten giñuzen Amar Mandamentuak, naiz ta jakiñ ez zer esan nai zeben. .
Ezaguera
Daturik ez
Hurrenkera
1
Forma mugatua
mandámentua(k)
2. Mándako . (b).
Laburpena
2. Mándako. (b). MÁNDOKO. Ipuinetako pertsonaia.   Personificación del mulo en los cuentos.. Beiñ esan zotsan Otsokok Mandokori.... Arre-arre Mandako, biar Tolosarako, etzi Panplonarako (edo etzi Markiñarako), andik zer ekarriko, zapata ta gerriko. Ume txikiei esateko berba-jolasa.
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Hurrenkera
2
1. mándako , mándakua . (d).
Laburpena
1. mándako, mándakua. (d). izena. Astemea ama eta aita zaldia duen aberea.   Híbrido de burra y caballo.. Hitz ia galdua. MULA deitu ohi zaie. Don.k, dena dela, garbi egiten du bereizketa "mula" eta "mandako"ren artean.. Ik. múla, mándo.
Ezaguera
Ia galdua
Hurrenkera
1
Oharrak
Ik. mando, mula.
Forma mugatua
mándakua
Subscribe to Bergarako euskara