. inúzentzia , inúzentzia . (d).
Laburpena
inúzentzia, inúzentzia. (d). izena. INÚZENTZIXA. Inocencia.. Berak jakindurixaz, bere buruko inuzentzixatik. Hil. . Ikusten denez, IN.
Ezaguera
Ia galdua
Forma mugatua
inúzentzia
1. inúzente , inúzentia . (b).
Laburpena
1. inúzente, inúzentia. (b). adjektiboa. IÑUZENTE. Bobo, -a, idiota.. Tontoarro inuzente bat da, besteik ez./ Auraxe dok personia iñuzentia. .
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Hurrenkera
1
Forma mugatua
inúzentia
. inúzente .
Laburpena
inúzente. (-). IÑUZENTE. 1. inúzente, inúzentia. (b). adjektiboa. IÑUZENTE. Bobo, -a, idiota.. Tontoarro inuzente bat da, besteik ez./ Auraxe dok personia iñuzentia. .. 2. inúzente, inúzentia. (d). adjektiboa. Atzeratua. (ez du zentzu iraingarririk).   Retrasado mental; también, subnormal, mongólico.. Alabaik gaztena inuzentia dauka./ Leno mongolikuai tta inuzentiak esate jakuen./ Gure inguruko baserri-etxe baten seme inuzentetxo bat euken. Nausituaz bere senera etorriko zalakotzat euazen bere gurasuak. (SM Ezten).. Gaur mokolo-k ez du zentzu hau, baina baliteke noizbait izana izatea.. Ik. mokólo, -a..
Ezaguera
Daturik ez
. inútill , inutílla . (c).
Laburpena
inútill, inutílla. (c). adjektiboa. Inútil (pertsonez).. Zela izan leike personia ain inutilla./ Inutill utsa da. .
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Forma mugatua
inutílla
Subscribe to Bergarako euskara