ipúrtariñ, ipúrtariña. (c). adjektiboa. Geldi egon ezin den pertsona. De culo inquieto.. Mutil sinpatikua da, ipurtariñ samarra izatia eze.. Sin. ipúrloka.
ipúrtargi, ipúrtargixa. (b). izena. Luciérnaga.. Oiñ ezta ikusten len beste ipurtargi. . Argi gutxi egiten duten kriseilu edo bonbillez zera esan ohi da: Bonbilla orrek ipurtargixak baiño argi gutxiago eitten dau..
ipurtálde, ipurtaldía. (c). izena. Ipurdi aldea. El culo, la zona de las nalgas.. Zapatilliakin emun dotsa amak eta eztau otzik izango ipurtaldian./ Azelakotxe ipurtaldiak dauzkan.
ipúrsalto, ipúrsaltua. (c). izena. Animaliak ipurdia jasoz egiten dituzten saltoak. Pertsonenak ere bai, testuinguru umorezkoan, ia beti.. Eta gero akabatzen zan aura plazan, da an be eiñ beste ipursalto batzuk eta tira, konforme danok. Sot.(AA BergEus, 334. o.).
. ipúrsaltoka, . (b). adberbioa. Ipurdi saltoak eginez.. Astua ipursaltoka asi zan da marmintt guztiak lurrera./ Zuen biorra ipursaltoka zebillen irrintzi baten.. Sin. aketixen, sáltoka.Ik. zapósaltoka..
ipurrátal, ipurratála. (c). izena. Glúteo.. Granuak urten doste ezkerreko ipurratalian.. Ipurratal ipurdiaren zati bakoitza, ipurmamiñ, berriz, multzo osoa.
. Sin. ipurmatráilla.