Ikustekoak
-
sustar, sustárra.
(a).
Izena.
Sustraia. · Raíz.
“Sustar galantak dauzka gaztaiña orrek. ”
Esamoldeak:
sustárra artu.
1.sustarra artu.
(c).
Esapidea.
Arrastoa, susmoa hartu, poliziak adibidez.
“Gastu aundixak eitte zittualako artu juen sustarra eta belaxe jausi zuan.”
2.sustarra artu.
(b).
Aditza.
Landarea errotu.
“Zuk sartutako tomate landarak ondo artu dabe sustarra.”
lurra artu, jarri.
sústarrak bota.
(c).
Esapidea.
Leku egin, ondo kokatu.
“Urtetan bizi izan zuan Bergan, baiña etxuan sustarrik bota.”
sustárra emon.
(c).
Esapidea.
Indarra eman, indartu zentzuan darabil Don.k.
“Dana artu (adinekoen euskara) eta orretxi sustarra emon. Don. (AA BergEus)”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
