míetz.
(c).
Adberbioa.
Zarratu-ren kontrakoa; elkarrengandik tarte handiaz, landareak, batik bat. · Ralo, poco poblado, referiéndose sobre todo a plantas.
“Oso mietz dago piñua zuen basuan./ Azenaixia mietzegi dator, espinakia, ostera, zerratugi.”
Etim.: mehatz..feedbackzerrátu.