. espártzu , espartzúa . (c).
Laburpena
espártzu, espartzúa. (c). izena. Estropajo.. Ala, artu espartzua ta fregaua eittera.. Gaztelaniazko "esparto"tik, landare horrekin egindakoa izaten baita. .
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Forma mugatua
espartzúa
. espárru , esparrúa . (d).
Laburpena
espárru, esparrúa. (d). izena. Segaz mozten ez den zelai esitua, larrerako bakarrik aprobetxatzen dena. Aldapa delako edo leku desegokia delako. Zelai litzateke segatzen dena, eta esparru ez dena.. Esparrua, ardixa larrian dabillen lekuai; beixak ero erozein ganau. Bat izaten da zelaixa, bedarra ondu ta...; esparrua esate jakok e segaik ibiltzen eztana, ganaua ibilli bakarrik; esparrua. Don.. Baina pastoreak larreak erosten dituenean esparruak erosi dittu esaten da leku batzuetan. Pastoriak esparruak erosi jittuk, eta ordaiña ba ipiñi jakona. ".
Ezaguera
Ia galdua
Forma mugatua
esparrúa
2. esparka , esparkia . (d).
Laburpena
2. esparka, esparkia. (d). izena. Txondorra egosi ahala, egositako ikatzaren eta gabearen artean nabaritzen den maila.. Esparkia esate ako ori, e, iketza eindda daona eta bestian tarte ari. Mateo. .
Ezaguera
Ia galdua
Hurrenkera
2
Forma mugatua
esparkia
1. ésparka , ésparkia . (d).
Laburpena
1. ésparka, ésparkia. (d). izena. Banasta, galbahe eta halako ontzien uztaia, aroa.   Se dice del aro superior de un cesto, cedazo, etc.. Esparkia ertza dok; banasta ertza ta, banasta-esparkia ta, esan izan dok. Klem./ Burdixak zapalduta galbae esparkia apurtu da./ Artaburua bota, banasta esparkan sake eiñ eta sasira./ Ondoeza eiñ eta bekokixa zabaldu zeban silla-esparkia jota. . Silla-esparka entzuna izan da jarlekuaren ertza izendatzeko.. Ik. txirrínbola, ezpan.
Ezaguera
Ia galdua
Hurrenkera
1
Oharrak
Ik.<b> ezpan </b>(2),<b> txirrinbola.
Forma mugatua
ésparkia
. esparka .
Laburpena
esparka. (-). 1. ésparka, ésparkia. (d). izena. Banasta, galbahe eta halako ontzien uztaia, aroa.   Se dice del aro superior de un cesto, cedazo, etc.. Esparkia ertza dok; banasta ertza ta, banasta-esparkia ta, esan izan dok. Klem./ Burdixak zapalduta galbae esparkia apurtu da./ Artaburua bota, banasta esparkan sake eiñ eta sasira./ Ondoeza eiñ eta bekokixa zabaldu zeban silla-esparkia jota. . Silla-esparka entzuna izan da jarlekuaren ertza izendatzeko.. Ik. txirrínbola, ezpan.. 2. esparka, esparkia. (d). izena. Txondorra egosi ahala, egositako ikatzaren eta gabearen artean nabaritzen den maila.. Esparkia esate ako ori, e, iketza eindda daona eta bestian tarte ari. Mateo. ..
Ezaguera
Daturik ez
. espárbel , esparbéla . (d).
Laburpena
espárbel, esparbéla. (d). izena. Makila luzearen puntan txano formako sare konikoa duen arrantza tresna.   Esparavel.. Eskaillotan makiña bat aldiz eiñ izan giñuan esparbelakin./ Esparbela ero erreminttak egote zien peskarakuak. Aniz.. Sin. salábardo.
Ezaguera
Ia galdua
Sinonimoak
Forma mugatua
esparbéla
. éspanta , éspantia . (c).
Laburpena
éspanta, éspantia. (c). izena. (Soraluze.) Upategia, sotoa. Hala deitzen zaio Goimendi eta Plazentzia aldean bestetan iputeixa deitzen zaionari.. Sin. íputei.
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Sinonimoak
Oharrak
Sin.<b> iputei
Forma mugatua
éspantia
2. Espaloi , espalóia . (a).
Laburpena
2. Espaloi, espalóia. (a). toponimoa. ESPOLOI, -A. San Antonio eta Bidekurutzearen artean dagoen pasialekua.   El Espolón.. Aintxiñan bandiak jote zeban Espoloian.. Adinekoek ESPAL.
Ezaguera
Oso ezaguna
Hurrenkera
2
Forma mugatua
espalóia
Argazkiak
Bergarako Espoloia
1. espaloi , espalóia . (b).
Laburpena
1. espaloi, espalóia. (b). izena. Acera.. Espaloi ertza buruakin jo zeban.. Ik. losa.
Ezaguera
Nahiko ezaguna
Hurrenkera
1
Forma mugatua
espalóia
Subscribe to Bergarako euskara