1. míñ , míña . (a).
Laburpena
1. míñ, míña. (a). izena. MIIÑ. Mihina. Lengua.. Granua daukat miñian./ Auraxe i zan urkamendixa; zela miiña paparrian bera etara-ban. Hil. (AA BergEus, 330. o.). Oso adinekoek MII. Ik. mingáiñ. mín zuríko, mín zurikúa. (c). adjektiboa. Hizketan leuna.   Meloso en el hablar.. Leuna ero zera danian, min zurikua. Klem.. Zenbaitetan faltsoa, zurikeriazko berbetaduna. .. min zatarraña euki, min zikiña euki. (-). esapidea. Ser malhablado.. Min zatarra euki arren gaitzik bareko personia da... mín zatarréko, mín zatarrekúa. (c). izenlaguna. MIN ZIKIÑÉKO. Malhablado.. Familixa guztia die min zatarrekuak.. Sin. ao zatarréko. Ant. mín garbíko.. min garbixa euki, . (-). esapidea. Ser bienhablado.. Eztauka oso min garbixa. .. mín garbíko, mín garbikúa. (c). izenlaguna. Maldiziorik botatzen ez duena.   Bienhablado.. Karreterua izan arren min garbikua zan.. Ant. miñ zikiñeko.. Ant. mín zatarréko, ao zatarréko.. mín púntatik kéndu, . (b). esapidea. Norbera esatear dagoena besteak esan.. Neuk pe oixe esan bia neban. Min puntatik kendu dostazu.. Sin. aotik kendu.. mín púntan éuki, . (b). esapidea. Ia gogoratuan gauza bat.. Min puntan daukat zure izena, baiña etxat etortzen.. komentario 1.
Ezaguera
Oso ezaguna
Hurrenkera
1
Forma mugatua
míña
2. miñ .
Laburpena
2. miñ. (-). 1. míñ, míña. (a). izena. MIIÑ. Mihina. Lengua.. Granua daukat miñian./ Auraxe i zan urkamendixa; zela miiña paparrian bera etara-ban. Hil. (AA BergEus, 330. o.). Oso adinekoek MII. Ik. mingáiñ. . mín zuríko, mín zurikúa. (c). adjektiboa. Hizketan leuna.   Meloso en el hablar.. Leuna ero zera danian, min zurikua. Klem.. Zenbaitetan faltsoa, zurikeriazko berbetaduna. .. . min zatarraña euki, min zikiña euki. (-). esapidea. Ser malhablado.. Min zatarra euki arren gaitzik bareko personia da... . mín zatarréko, mín zatarrekúa. (c). izenlaguna. MIN ZIKIÑÉKO. Malhablado.. Familixa guztia die min zatarrekuak.. Sin. ao zatarréko. Ant. mín garbíko.. . min garbixa euki, . (-). esapidea. Ser bienhablado.. Eztauka oso min garbixa. .. . mín garbíko, mín garbikúa. (c). izenlaguna. Maldiziorik botatzen ez duena.   Bienhablado.. Karreterua izan arren min garbikua zan.. Ant. miñ zikiñeko.. Ant. mín zatarréko, ao zatarréko.. . mín púntatik kéndu, . (b). esapidea. Norbera esatear dagoena besteak esan.. Neuk pe oixe esan bia neban. Min puntatik kendu dostazu.. Sin. aotik kendu.. . mín púntan éuki, . (b). esapidea. Ia gogoratuan gauza bat.. Min puntan daukat zure izena, baiña etxat etortzen.. komentario 1.. 2. míñ, míña. (c). izena. Mihina.   Badajo, tanto de campana o cencerro como de reloj de pared.. Guk miña esaten dotsau, olako. onetxen moduko zer bat, uelakin barruan lotuta egoten da, taka, taka, taka, arek joten dau. Luis. .. 3. míñ, míña. (c). Lengüeta. ..
Ezaguera
Daturik ez
Hurrenkera
2
2. míñ , míña . (c).
Laburpena
2. míñ, míña. (c). adjektiboa. Picante.. Tripakixak onak baiña oso miñak dare. . Gaur egun pikante entzuten da gehienbat.. Ik. piparmiñ.
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Hurrenkera
2
Forma mugatua
míña
1. míñ , míña . (a).
Laburpena
1. míñ, míña. (a). izena. Daño, dolor. . Min daukanak ai esaten dau, . (-). esaera. (Lar Antz)... miñ emun, . (a). dio aditza. Causar daño.. Zapatiak miñ emuten dost. . Erdararen eraginez "Miñ eiñ" entzuten da gero eta gehiago. .. miñ artu, . (a). du aditza. Hacerse daño.. Miñ artu dot belaunian. ..
Ezaguera
Oso ezaguna
Hurrenkera
1
Forma mugatua
míña
1. miñ .
Laburpena
1. miñ. (-). 1. míñ, míña. (a). izena. Daño, dolor. . . Min daukanak ai esaten dau, . (-). esaera. (Lar Antz)... . miñ emun, . (a). dio aditza. Causar daño.. Zapatiak miñ emuten dost. . Erdararen eraginez "Miñ eiñ" entzuten da gero eta gehiago. .. . miñ artu, . (a). du aditza. Hacerse daño.. Miñ artu dot belaunian. ...
Ezaguera
Daturik ez
Hurrenkera
1
Subscribe to Bergarako euskara