. afái , afáixa . (a).
Laburpena
afái, afáixa. (a). izena. AFÁRI, APAI. Cena. . AFÁRI, afaríxa. (a). APÁI, apáixa. (d).. Dagonian dagontxua, nere gizontxua, eztao afarik eta autsi moltzua, . (-). esaera. Jateko ezer ez zegoenean esan ohi zen. (Lar Antz). .. afái pasaría eiñ, . (c). esapidea. Afaldu. . Laister, afari pasaria ein eta estudixatzera juan biot./ Eztou betekara aundirik eiñ, baiña afari pasaria einddou behintzet eta. Inoiz badu honek ere arin afaltzearen zentzua... afái legía eiñ, . (c). esapidea. Afaltzeko ohiturarekin konplitu. Goikoak gutxi jan dela esan nahi du. Honek ere bai, testuinguru batzuetan, baina ez nahi eta nahi ez. .. afái izéna eiñ, . (c). esapidea. Afari arin bat egin.   Cenar ligero.. Afaldu eztakitt, baiña afai izena ein ddou beintzet. .. afáittan, . (c). adberbioa. Cenando.. Atzo afaittan gendela argixa joan zan./ Oiñezkero afaittako ordua izango da./ Biar tia Maria dator afaittara./ Afaittatik etara eben medikua./ Zer preparaukot afaittarako?. afáittan, afaittáko, affaittátik, afaittára, afaittaráko: Afaltzen, afaltzeko (izl.), afaltzetik, afaltzera, afaltzeko. Goiko formak galduz doaz eta ordez afaltzen, afaltzera, etab. nagusitu dira...
Ezaguera
Oso ezaguna
Forma mugatua
afáixa
. ádurti , ádurtixa . (a).
Laburpena
ádurti, ádurtixa. (a). izena. Adurtsua.   Baboso.. Gure umia, adurtixa galanta./ Sikatuizu okotza, adurti ori..
Ezaguera
Oso ezaguna
Forma mugatua
ádurtixa
2. adoretsu . (c).
Laburpena
2. adoretsu. (c). adberbioa. Kementsu.   Animoso.. Batian mendira, bestian bizikletan, oso adoretsu dabill gure semia aspaldixan.. Ant. animoso, -a.
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Hurrenkera
2
Oharrak
Sin. animoso, alimoso, alimotsu.; Sinonimoak begiratu
1. adoretsu , adoretsúa . (c).
Laburpena
1. adoretsu, adoretsúa. (c). adjektiboa. Animotsua, kementsua.   Animoso, -a, empeñista.. Etzuan oso abilla, baiña bai adoretsua.. Sin. animóso, -a.
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Sinonimoak
Hurrenkera
1
Oharrak
Sin. animoso, alimoso, alimotsu.; Sinonimoak begiratu
Forma mugatua
adoretsúa
. adóre , adoría . (c).
Laburpena
adóre, adoría. (c). izena. Kemena, barne indarra.   Animo, fuerza vital.. Ointxe eztaukat ezta sillatik jaikitzeko adoreik pe./ Adoria bia da ordu orretan obetik jaiki tta igarira juateko.. Sin. ánimo. Ik. áide.
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Sinonimoak
Oharrak
; ikustekoak begiratu
Forma mugatua
adoría
Subscribe to Bergarako euskara