Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
txakúrra
Esanahia
Perro.
Esamoldeak
-
txakur zarra izan.
(c).
Esapidea.
Ser perro viejo.
“Retegi txakur zarra da.”
-
txakurran putza!.
Interjekzioa.
"Y un cuerno!
Sin. txakurran zaunkia!" (Lar Antz)..
txakurran putza!.
-
txakurran moduan jan.
(c).
Esapidea.
Presaka eta aho betean jan.
-
txakurrán buztanán modúan beti atzian.
(c).
Esapidea.
Beti atzean gelditzen direnei esana.
-
txakurrak dauzka buztanpian!.
(c).
Esapidea.
Kopuru hori ez dela diru gutxi adierazten duen esapidea.
“Milloi erdi gutxi pentsatzen jak? Txakurrak jauzkak buztanpian. ”
-
txakurrak pe jan ezinddakua.
(c).
Esapidea.
Janezina.
“Saldia, txakurra(k) pe jan ezinddakua. Mertz.”
-
txakurrai be emuten etxakuenak jan.
(c).
Esapidea.
txakurrak pe jaten eztittuanak jan.
Gauza eskasak jan.
-
txakúrra puzten ibilli.
(c).
Esapidea.
Aurpegi zikina duten neska-mutikoei zera esan ohi zaie:
“Zer, txakurra puzten ibilli aiz ala? .”
-
txákur jokátu.
(c).
Esapidea.
uned.
Zitalkeriaz edo gogorkeriaz jokatu.
“Patronatuak txakur jokatu dau UNEDekin.”
-
txakurrának esan.
(c).
Esapidea.
txakurrai be esaten etxakonak esan.
Decir perrerías.
“Txakurranak esan zittuan neregaittik./ Txakurranak esan jostan kotxia markau notsalako.”
-
txakurrának eiñ.
(c).
Esapidea.
Hacer perrerías.
“Txakurranak ein jotsen komisarixan.”
-
txakurrána eiñ.
(c).
Esapidea.
txakurrán modúan sartu.
Hitzik esan gabe sartu jende artera, sukaldera adibidez.
-
txakurrai be ez opa.
(c).
Esapidea.
Inori ez opa gauza txar bat.
“Txakurrai be etxat opa nik orduan pasau nittuanak.”
Sin. otsuai be ez opa..
-
an be txakurrak ortosik.
(c).
Esapidea.
Han ere gauzak hemengo antzera.
“Alemaniara joan zuan, baiña an be txakurrak ortosik.”
an be bábak lekátik.
-
txakurrán fláutia!.
(b).
Interjekzioa.
arrunkeria
Txakurran bi(b)oliña!.
Un jamón con chorreras.
“”
«Txakurraren txilibitua», alegia.
.
Esaera
-
Txakurra egon.
Esaera.
"Zital edo haserre egon, edo halakoa izan.
“Atzo ni etxea jun nitzanian ama zeuan txakurra! Ik. ganau ona egon." (Lar Antz).”
Ikustekoak
-
txakurrán sálara joan.
(c).
Esapidea.
txakurrán sálara bialdu.
Pikutara, antzarrak perratzera joan, bialdu.
“Bueno i, joan ari txakurran salara. ”
-
jan-txákur, jan-txakúrra.
(c).
Izena.
Gorrón, parásito.
“”
Jatorriz: jan besterik egiten ez duten txakurrak. —Ze txakur klase dok au? —Au, jan-txakurra.
-
2.perru, perrúa.
(d).
Adjektiboa.
Pertsona jatunez esan ohi da. · Empedernido, -a. Casi exclusivamente como calificativo de "jatun".
“"Txakurra" ere esan ohi da: jatun txakurra, langille txakurra, etab.”
Oharrak
Ik. jantxakur, perrua.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
1.txakur, txakúrra.
(a).
Izena.
Perro.
ohar bat
Esaerak:
Txakurra egon.
Esaera.
"Zital edo haserre egon, edo halakoa izan.
“Atzo ni etxea jun nitzanian ama zeuan txakurra! Ik. ganau ona egon." (Lar Antz).”
Esamoldeak:
txakur zarra izan.
(c).
Esapidea.
Ser perro viejo.
“Retegi txakur zarra da.”
txakurran putza!.
Interjekzioa.
"Y un cuerno!
Sin. txakurran zaunkia!" (Lar Antz)..
txakurran putza!.
txakurran moduan jan.
(c).
Esapidea.
Presaka eta aho betean jan.
txakurrán buztanán modúan beti atzian.
(c).
Esapidea.
Beti atzean gelditzen direnei esana.
txakurrak dauzka buztanpian!.
(c).
Esapidea.
Kopuru hori ez dela diru gutxi adierazten duen esapidea.
“Milloi erdi gutxi pentsatzen jak? Txakurrak jauzkak buztanpian. ”
txakurrak pe jan ezinddakua.
(c).
Esapidea.
Janezina.
“Saldia, txakurra(k) pe jan ezinddakua. Mertz.”
txakurrai be emuten etxakuenak jan.
(c).
Esapidea.
txakurrak pe jaten eztittuanak jan.
Gauza eskasak jan.
txakúrra puzten ibilli.
(c).
Esapidea.
Aurpegi zikina duten neska-mutikoei zera esan ohi zaie:
“Zer, txakurra puzten ibilli aiz ala? .”
txákur jokátu.
(c).
Esapidea.
uned.
Zitalkeriaz edo gogorkeriaz jokatu.
“Patronatuak txakur jokatu dau UNEDekin.”
txakurrának esan.
(c).
Esapidea.
txakurrai be esaten etxakonak esan.
Decir perrerías.
“Txakurranak esan zittuan neregaittik./ Txakurranak esan jostan kotxia markau notsalako.”
txakurrának eiñ.
(c).
Esapidea.
Hacer perrerías.
“Txakurranak ein jotsen komisarixan.”
txakurrána eiñ.
(c).
Esapidea.
txakurrán modúan sartu.
Hitzik esan gabe sartu jende artera, sukaldera adibidez.
txakurrai be ez opa.
(c).
Esapidea.
Inori ez opa gauza txar bat.
“Txakurrai be etxat opa nik orduan pasau nittuanak.”
Sin. otsuai be ez opa..
an be txakurrak ortosik.
(c).
Esapidea.
Han ere gauzak hemengo antzera.
“Alemaniara joan zuan, baiña an be txakurrak ortosik.”
an be bábak lekátik.
txakurrán fláutia!.
(b).
Interjekzioa.
arrunkeria
Txakurran bi(b)oliña!.
Un jamón con chorreras.
“”
«Txakurraren txilibitua», alegia.
.
Perro.
ohar bat
Esaerak:
Txakurra egon.
Esaera.
"Zital edo haserre egon, edo halakoa izan.
“Atzo ni etxea jun nitzanian ama zeuan txakurra! Ik. ganau ona egon." (Lar Antz).”
Esamoldeak:
txakur zarra izan.
(c).
Esapidea.
Ser perro viejo.
“Retegi txakur zarra da.”
txakurran putza!.
Interjekzioa.
"Y un cuerno!
Sin. txakurran zaunkia!" (Lar Antz)..
txakurran putza!.
txakurran moduan jan.
(c).
Esapidea.
Presaka eta aho betean jan.
txakurrán buztanán modúan beti atzian.
(c).
Esapidea.
Beti atzean gelditzen direnei esana.
txakurrak dauzka buztanpian!.
(c).
Esapidea.
Kopuru hori ez dela diru gutxi adierazten duen esapidea.
“Milloi erdi gutxi pentsatzen jak? Txakurrak jauzkak buztanpian. ”
txakurrak pe jan ezinddakua.
(c).
Esapidea.
Janezina.
“Saldia, txakurra(k) pe jan ezinddakua. Mertz.”
txakurrai be emuten etxakuenak jan.
(c).
Esapidea.
txakurrak pe jaten eztittuanak jan.
Gauza eskasak jan.
txakúrra puzten ibilli.
(c).
Esapidea.
Aurpegi zikina duten neska-mutikoei zera esan ohi zaie:
“Zer, txakurra puzten ibilli aiz ala? .”
txákur jokátu.
(c).
Esapidea.
uned.
Zitalkeriaz edo gogorkeriaz jokatu.
“Patronatuak txakur jokatu dau UNEDekin.”
txakurrának esan.
(c).
Esapidea.
txakurrai be esaten etxakonak esan.
Decir perrerías.
“Txakurranak esan zittuan neregaittik./ Txakurranak esan jostan kotxia markau notsalako.”
txakurrának eiñ.
(c).
Esapidea.
Hacer perrerías.
“Txakurranak ein jotsen komisarixan.”
txakurrána eiñ.
(c).
Esapidea.
txakurrán modúan sartu.
Hitzik esan gabe sartu jende artera, sukaldera adibidez.
txakurrai be ez opa.
(c).
Esapidea.
Inori ez opa gauza txar bat.
“Txakurrai be etxat opa nik orduan pasau nittuanak.”
Sin. otsuai be ez opa..
an be txakurrak ortosik.
(c).
Esapidea.
Han ere gauzak hemengo antzera.
“Alemaniara joan zuan, baiña an be txakurrak ortosik.”
an be bábak lekátik.
txakurrán fláutia!.
(b).
Interjekzioa.
arrunkeria
Txakurran bi(b)oliña!.
Un jamón con chorreras.
“”
«Txakurraren txilibitua», alegia.
.
