Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Esanahia
Zerbait egiteko gogo berezia izan.
Ikustekoak
-
éra.
1.éra, éria.
(b).
Izena.
Aukera. · Ocasión
“Era ederra euki neban Ameriketara joateko./ Eria badaukat esango dotsat.”
Esamoldeak:
éraka.
(c).
Adberbioa.
Tarteka. A rachas
“ Eurixa eitten zeban eraka.”
2.éra, éria.
(b).
Izena.
Modo, forma.
“Beste era batera esan bazostan eneban gaizki artuko./ Era asko dare dibertitzeko.”
3.éra, éria.
(c).
Izena.
Posizio egokia, normala.
“Zein da amantal onen eria?”
Esamoldeak:
eria artu.
(c).
Esapidea.
Coger el tino.
“Lanai eria artu arte gaizki ibili nitzan./ Neskiorri etxian eria artu ezindda ei dabitz.”
erara etorri.
(b).
Esapidea.
erara joan.
Egoki etorri.
“Baloia erara etorri jatan da txute galanta jo notsan.”
erara ebagi.
(b).
Esapidea.
Cortar madera o carne en su posición normal.
“Egurra erara ebagi ero kontrara ebagi alde ederra dago.”
bétara ebági.
kóntrara ebági, kontrabéta ebagi.
érara.
(c).
Adberbioa.
En posición normal.
“Jertsia erara jantzizu, itxulikaldera daukazu ta.”
alde onera.
itxúlikaldera.
4.era.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
erako egon.
(c).
Esapidea.
Zerbait egiteko gogo berezia izan.
“Erako dago gaur gure gizona soiño dantzarako (AAG Eibes).”
ohar bat
Zerbait egiteko gogo berezia izan.
“Erako dago gaur gure gizona soiño dantzarako (AAG Eibes).”
ohar bat
