Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
érakua
Esanahia
Egokia. · Apropiado, -a.
Jakingarriak
Zerbaitetarako edo norbaitendako era-erakua, ia beti.
Esamoldeak
-
erako egon.
(c).
Esapidea.
Zerbait egiteko gogo berezia izan.
“Erako dago gaur gure gizona soiño dantzarako (AAG Eibes).”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
2.érako, érakua.
(d).
Adjektiboa.
Egokia. · Apropiado, -a.
“Auxe da guretako era-erako burdixa./ Praka onek mendirako erakuak die.”
Zerbaitetarako edo norbaitendako era-erakua, ia beti..
ohar bat
Esamoldeak:
erako egon.
(c).
Esapidea.
Zerbait egiteko gogo berezia izan.
“Erako dago gaur gure gizona soiño dantzarako (AAG Eibes).”
Egokia. · Apropiado, -a.
“Auxe da guretako era-erako burdixa./ Praka onek mendirako erakuak die.”
Zerbaitetarako edo norbaitendako era-erakua, ia beti..
ohar bat
Esamoldeak:
erako egon.
(c).
Esapidea.
Zerbait egiteko gogo berezia izan.
“Erako dago gaur gure gizona soiño dantzarako (AAG Eibes).”
