Skip to main content
. érkiñ , erkíña . (d).
Laburpena
érkiñ, erkíña. (d). adjektiboa. Eskasa, matxarra, defektoren bat duena.   Defectuoso, -a, de mala calidad.. Aurten arbola onek sagar ale erkin batzuk besteik eztittu emon, danak arkuak jotakuak./ Semeik gaztena alako ganorabako erkin bat zuan./ Talde baten, ikustera juten danian bat, “joño, txarri-talde edarra, bat auxe dao erkiñaua”. Don.. Ik. érdikiñ.
Ezaguera
Ia galdua
Etiketak
Forma mugatua
erkíña
. erkínddu . (d).
Laburpena
erkínddu. (d). da aditza. Indarra galdu, eskastu.   Perder fuerza, volverse defectuoso, desmejorar.. Porru landaria ondo etorri zan baiña aspaldixan ziero erkinddu da./ Aura zan gizonakin, da oiñ ziero erkindduta dago. .
Ezaguera
Ia galdua
. eríotza , eríotzia . (d).
Laburpena
eríotza, eríotzia. (d). izena. Muerte.. Il ein dda geixao. Baiña gero ba beste bati esaten jakonian: “Zer?” “Atzenian, eriotza luzia izen juan”. Don.. Bergaran gutxi erabilia baina normaltasunez Oñati eta Leintzen. .
Ezaguera
Ia galdua
Forma mugatua
eríotzia
2. eridu , eridua . (a).
Laburpena
2. eridu, eridua. (a). izena. Herido.. Eriduak geure etxe aurretik eruaten zittuen kamilletan. .
Ezaguera
Oso ezaguna
Hurrenkera
2
Forma mugatua
eridua