Kategoria gramatikala
Forma mugatua
txíflua
Esanahia
Silbato.
Ikustekoak
-
2.txilíbittu, txilíbittua.
(c).
Izena.
Silbato.
“Arbitruai lokatzatan galdu jakuan txilibittua.” txíflo, píto.
-
2.txístu, txístua.
(b).
Izena.
Silbido.
“Etxian banago joidazu txistua.” Esamoldeak: txístuka. (c). Adberbioa.
Txistuarekin dei egiten.
“Txistuka txistuakin diar itten dabenian, "baiña “él venía silbando”", ba txistutan zetorren. Klem.” txístutan. (c). Adberbioa.
txistu-joka.
Txistu-joka. · Silbando.
“Txistutan zetorren zuen mutikua./ Ixo, zein dabill or txistutan?/ Zetan zabitz zu txistu-joka?” txístua jo. (b). du Aditza.
Silvar.
“Zeintzuk ibilli die bart txistu-joka?/ Trenak txistua joten dau tunelian sartzeko.” fíua jo.
-
2.píto, pítua.
(b).
Izena.
Txilibitua. · Silbato.
“Arbitrua muturrez aurrera jausi tta ixa pitua tragau jok.” txíflo, txilíbittu. Esamoldeak: pito bat ardura ez. (c). Esapidea.
Batere ez ardura. · No importar un comino.
“Iñon esana ari etxakok pito bat ardura.”
Oharrak
Ik.<b> pito, txilibittu, txistu.</b> ; ikustekoak begiratu
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|