Adiera
-
1.sasoiko, sasoikúa.
(b).
Izenlaguna.
sasoéko.
Sasoi onekoa. Gaztea ere bai. · Vigoroso, joven.
“Belaxe eittue bedarretak, sasoiko mutillak dauzka etxian da./ Sasoiko jentia bia da basora egurretara joateko.”
-
2.sasoiko, sasoikua.
(b).
Izenlaguna.
Garaikoa, garaiari dagokiona.
“Sasoiko frutia jan bia da.”
Esaerak:
Sasoian sasoiko gauzak.
Esaera.
Garai bakoitzean garaiari dagozkionak egin izan direla edo egin behar direla.
parian pareko.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
sasoiko.
ohar bat
1.sasoiko, sasoikúa.
(b).
Izenlaguna.
sasoéko.
Sasoi onekoa. Gaztea ere bai. · Vigoroso, joven.
“Belaxe eittue bedarretak, sasoiko mutillak dauzka etxian da./ Sasoiko jentia bia da basora egurretara joateko.”
2.sasoiko, sasoikua.
(b).
Izenlaguna.
Garaikoa, garaiari dagokiona.
“Sasoiko frutia jan bia da.”
Esaerak:
Sasoian sasoiko gauzak.
Esaera.
Garai bakoitzean garaiari dagozkionak egin izan direla edo egin behar direla.
parian pareko.
sasoéko.
Sasoi onekoa. Gaztea ere bai. · Vigoroso, joven.
“Belaxe eittue bedarretak, sasoiko mutillak dauzka etxian da./ Sasoiko jentia bia da basora egurretara joateko.”
2.sasoiko, sasoikua.
(b).
Izenlaguna.
Garaikoa, garaiari dagokiona.
“Sasoiko frutia jan bia da.”
Esaerak:
Sasoian sasoiko gauzak.
Esaera.
Garai bakoitzean garaiari dagozkionak egin izan direla edo egin behar direla.
parian pareko.
