Kategoria gramatikala
Forma mugatua
ostondua
Erabilera eremuak
Esanahia
Horizonte.
Ikustekoak
-
ísla.
1.ísla, íslia.
"Horizonte, perfil de los montes." (SB Eibetno).
ostondo.
2.ísla, íslia.
(d).
Hodeiertzaren argitasuna.
“Islian agirixan biarra eittia ez zala ona esaten eben zarrak. (AAG Eibes).”
Esamoldeak:
isladara.
(d).
Adberbioa.
isladan, islan.
Hodeiertzaren mugan, argiaren kontra (al contraluz).
Amak, honetaz galdetuta, zera diost zalantzaz beterik: Isladara, urriñera... eztakit nik, isladara begiratu... Zeoze bazuan baiña. Klem. "Silueta en el horizonte, al contraluz... Íslia, íslaa ikusi ñuan: sobre la línea del horizonte. Eguzkixen íslaa: mirando desde la parte opuesta del sol. Islaan ikusten da ganau bat: la silueta sobre el monte." (Izag Oñ). Hitz ia galdua; bere esanahia eta erabilera lausotu samartuak daude..
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Eibar.
