Kategoria gramatikala
Forma mugatua
orrúa
Aldaerak
orróe, orróia
Esanahia
Orroea. · Rugido.
Jakingarriak
ORR
Ikustekoak
-
makakorróe, -i, makakorróia.
(d).
Izena.
Ganaduaren orroe izutia. · "Rugido de buey azorado." (Azkue).
“Zulora jausi zanian zuen beixak etaratzen jittuan makakorroiak./ Makakorroia dok e, ganauak estuasun baten, burrukan dabitzenian, ero matxorratutakuak eren kasa, jartzeittuk ola makakorroe baten, miña etarata; zezenak e korrida-plazan eltzeko amorruan dagonian eitten dabena. Don.” ohar bat
-
urrúma, urrumía.
(b).
Izena.
urrumára.
Behi-marrosa, sirenotsa, intziri ozena, etab. · Mugido, ruido de sirena, gemido sonoro, etc.
“Gau guztia urrumaka jardun dabe beixak.”
Urruma esaten zaio muu normal samarra edo ez ozenegia denean, eta orrua eta makakorroe oso indartsua denean..
-
marrósa, marrosía.
(c).
Izena.
marrusa, morrosa.
Ganadu orroea. · Rugido de ganado.
“Bei-marrosak esnatu nabe goiz aldera./ Marrosaka diardu txalak goiz guztia.”
Katuarenaz ere esan ohi da. Emenditxik entzuten zien katu-marrusak. Don. MARR. ohar bat
-
itxas-orróe, -i, itxas-órroiak.
(d).
Izena.
Uberatik inoiz entzuten diren itsasoaren orroak, eguraldi txarra datorrela adierazten omen dutenak. · Rugidos del mar que se perciben algunas veces desde Ubera y que indican empeoramiento del tiempo, según los baserritarras.
“Entzun..., itxas-orroiak die ta laster da negua.”
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
orrúa, orrúa.
(b).
Izena.
orróe, orróia.
Orroea. · Rugido.
“Ze zan len entzun dan orrua?/ Egundoko orruak etaraittue beixak./ Ardixak orroeka dare. Marrusa baiño geixao. Ganauan marrusa esaten dou geixao, ta ardixan orroe. DonOrruaka jardun dau txalak goiz guztia.
”
ORR.
ohar bat



