Ikustekoak
-
béndeko.
méndeko, ménpeko.
M.
1.béndeko, béndekua.
(c).
Izenlaguna.
méndeko, ménpeko.
Menpekoa. · El/la que está a merced.
“Mutil arroputz orrek bendekuak biar izateittu berak nai dabena ein deixen./ Taillerrian gizajo bat da, baiña etxian, mendekua arrapatzen dabenian, kriston palizak emoten dotsa andriai./ Erruki ire menpekuak!”
2.béndeko, béndekua.
méndeko, ménpeko.
Erraz manejatzeko moduko objektua.
“Mendeko egur bat. Subillak ibiltzen dia burtarasak eitteko, burterraillak eitteko. Sendua eztanian, meetxua danian. Don.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
