Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
igárra
Esanahia
Pertsonez, argala. · Delgado, tratándose de personas.
Esamoldeak
-
zotza baiño iarraua izen.
Esapidea.
Oso iharra izan. (Lar Antz).
Ikustekoak
-
árgal, argála.
(c).
Adjektiboa.
Flakoa, mehea. · Flaco, -a, delgado, -a, esmirriado, -a.
“Luzia ta argala da.”
Gutxi erabilia. Bere lekuan flako edo igar esan izan da.
.
Esamoldeak:
fiua/ezpala baiño argalaua izan..
(c).
Esapidea.
Oso argala izan.
-
fláko, flakúa.
(a).
Adjektiboa.
Argala. · Flaco, -a.
“Flakua baiña ximela dago Antonio.”
Oharrak
Ik.<b> flako, argal. </b>
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
2.igar, igárra.
(c).
Adjektiboa.
Pertsonez, argala. · Delgado, tratándose de personas.
“Eztozu ezautzen, surluze igar bat.”
ohar bat
Esamoldeak:
zotza baiño iarraua izen.
Esapidea.
Oso iharra izan. (Lar Antz).
Pertsonez, argala. · Delgado, tratándose de personas.
“Eztozu ezautzen, surluze igar bat.”
ohar bat
Esamoldeak:
zotza baiño iarraua izen.
Esapidea.
Oso iharra izan. (Lar Antz).
