Adiera
- 1.geldittu. (a). da du Aditza. Parar(se). “Autobusa etxe aurrian gelditzen da./ Aldapan bera zetorren burdixa geldittu zeban.” geratu.
- 2.geldittu. (a). da Aditza. Quedar. “Amarretan juntatzekotan geldittu ga.” geratu.
- 3.geldittu. (c). Aditza. Ernari geratu. “Zer, zuen biai gaztia geldittu zuan azkenian? .” Esamoldeak: geldíttuta. (d). Ernari; batik bat ernaltzealdiaren hasieran, edo duda dagoenean. “Geldittuta egon bia dau, ernari dao”. Ernari dago jakitten danian ernai dagola. Bei au, ta; dudan baldin bao “etxakixat geldittuta daon”. Ikusten baldin bada ernai —beiñ bi illabete pasau ezkero igartzen jakok beixai, irura beintzat— “joño, au bai, ernai dago”. Don.”
- 4.geldittu. (c). zaio Aditza. Buruan geratu, oroitu. geratu.
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
geldíttu.
ohar bat
1.geldittu.
(a).
da
du
Aditza.
Parar(se).
“Autobusa etxe aurrian gelditzen da./ Aldapan bera zetorren burdixa geldittu zeban.”
geratu.
2.geldittu.
(a).
da
Aditza.
Quedar.
“Amarretan juntatzekotan geldittu ga.”
geratu.
3.geldittu.
(c).
Aditza.
Ernari geratu.
“Zer, zuen biai gaztia geldittu zuan azkenian? .”
Esamoldeak:
geldíttuta.
(d).
Ernari; batik bat ernaltzealdiaren hasieran, edo duda dagoenean.
“Geldittuta egon bia dau, ernari dao”. Ernari dago jakitten danian ernai dagola. Bei au, ta; dudan baldin bao “etxakixat geldittuta daon”. Ikusten baldin bada ernai —beiñ bi illabete pasau ezkero igartzen jakok beixai, irura beintzat— “joño, au bai, ernai dago”. Don.”
4.geldittu.
(c).
zaio
Aditza.
Buruan geratu, oroitu.
geratu.