. arto-gári , arto-garíxa . (d).
Laburpena
arto-gári, arto-garíxa. (d). izena. Artoa eta garia; labore hauen uztari buruz hitz egiterakoan.   Se cita así a veces al hablar de la cosecha de trigo y maíz, principales cereales en nuestra tierra hasta hace poco.. Labore-urte ona eta labore-urte txarra, esan izan zuan, eta arto-garixagaittik uste juat. Artua ta garixa izate zittuan urteko kosetxok. Klem. . ARTO-BABA ere entzun daiteke horrelako esaldietan: Aurten eztou arto-baba asko artuko./ Udazken euritsua, izan leikien txarrena arto-babiandako. Artoa eta baba elkarrekin hartu ohi dira..
Ezaguera
Ia galdua
Forma mugatua
arto-garíxa
. arra-árra! . (b).
Laburpena
arra-árra!. (b). onomatopeia. Euri patxadatsu eta ugariaren onomatopeia.   Onomatopeya de la lluvia tranquila y abundante. . Bart erretirau nitzanian eurixa ziarduan arra-arra.. Sarra-sárra ere bai..
Ezaguera
Nahiko ezaguna
. áro .
Laburpena
áro. (-). 1. aro, arúa. (d). izena. Lurrarentzako giro ona.   Tiempo apropiado para la tierra.. Au da arua garixak ereitteko.. Gutxi erabilia, eta familia batzuetan bakarrik. Giro da arrunta.. Ik. zártzaro, Súaro, giro.. 2. aro, arua. (-). (Eibar.) Temple. . Ik. tenple..
Ezaguera
Daturik ez
2. apal , apála . (c).
Laburpena
2. apal, apála. (c). adjektiboa. Umila.   Modesto, -a.. Oso mutil jatorra da, apala ta langillia.. Adineko jendeak normalean umill erabiltzen du eta gutxitan apal. .
Ezaguera
Adineko hiztun onentzat ezaguna
Hurrenkera
2
Forma mugatua
apála
1. apal , apala . (d).
Laburpena
1. apal, apala. (d). adjektiboa. Makurra, bajua. Zenbait hitz konposatutan ia bakarrik.   Gacho, bajo. Casi exclusivamente en ciertas palabras compuestas.. Behi izen oso erabilia da «Apala», adarrapalei ematen zaiena.. Ik. belárriapal, adárrapal. bélarrixak ápal-ápal eindda, . (c). esapidea. Con el rabo entre piernas.. Frontoian diru guztiak galdu ta belarrixak apal-apal eindda urten giñuan. ..
Ezaguera
Ia galdua
Hurrenkera
1
Oharrak
Ik. adarrapal, belarriapal.
Forma mugatua
apala
Subscribe to Bergarako euskara