1. bénetan. (a). adberbioa. De verdad, de veras, firmemente.. Benetan esaten dotsuet, oso asarre nago.. Fran.k "sinistuta" zentzuan ere badarabil: Gu geu etorri giñan benetan e, benetan etorri giñan. (Ezkioko amabirjinarekin sinistuta).. béne-bénetan, . (b). aditza. Muy de verdad...
benetalári, benetalaríxa. (c). adjektiboa. Gauzak bene-benetan hartzen dituena. Eginkizunetan buru-belarri sartzen dena, ideiak hitzez hitz sinesten dituena.... Orruaka esaten eban bera bakarrik zala benetalarixa. (SM Ezten)./ Ari gauza bat sartzen bajakok buruan, adios, aura benetalarixa dok./ Semia benetalarixa urten jakue eta politikia dala ta zoratu biarrian dauzka gurasuak. .
bene-benetako, bene-benetakua. (b). Egiazko-egiazkoa.. Bene-benetako erregezalia zanez, bein adarjotzaille batek esan ei zetsan: Ik euk pe diru asko eingo eban baiña erregetzarako eztok balio. (SM Zirik)
.
bénetako, bénetakua. (a). Egiazkoa, gezurretakoa ez dena.. Jakin nai neuke benetako arrazoia. . bene-benetako, bene-benetakua. (b). Egiazko-egiazkoa.. Bene-benetako erregezalia zanez, bein adarjotzaille batek esan ei zetsan: Ik euk pe diru asko eingo eban baiña erregetzarako eztok balio. (SM Zirik)
..
bendezíño, bendeziñúa. (c). izena. BENDIZÍÑO. Bedeinkazioa. Bendición.. Abadiak bendeziñua emon dosku.. Sin. bedinkazíño.eta ze bendezíño!, . (c). esapidea. ETA ZE BENDEZÍÑO. ..ni qué puñetas. —Poliza bat falta jatzu. —Ze poliza ta ze bendeziño! Beti igual!. Ik. eta ze otxókuarto!, eta ze prosozíño!..