Kategoria gramatikala
Forma mugatua
sústua
Esanahia
Susto.
Esamoldeak
-
sustoka be.
(b).
Esapidea.
Sustua hartzen denean esan ohi den esklamazioa.
“Sustoka be...! Asieran pentsau dot zeozer txarra pasau jakola amai.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
sustu , -o, sústua.
(a).
Izena.
Susto.
“Ezidazu emon sustuik.”
ohar bat
Esamoldeak:
sustoka be.
(b).
Esapidea.
Sustua hartzen denean esan ohi den esklamazioa.
“Sustoka be...! Asieran pentsau dot zeozer txarra pasau jakola amai.”
Susto.
“Ezidazu emon sustuik.”
ohar bat
Esamoldeak:
sustoka be.
(b).
Esapidea.
Sustua hartzen denean esan ohi den esklamazioa.
“Sustoka be...! Asieran pentsau dot zeozer txarra pasau jakola amai.”
