Sarrera nagusia
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
mándakua
Esanahia
Astemea ama eta aita zaldia duen aberea. · Híbrido de burra y caballo.
Jakingarriak
Hitz ia galdua. MULA deitu ohi zaie. Don.k, dena dela, garbi egiten du bereizketa "mula" eta "mandako"ren artean.
Ikustekoak
-
múla, múlia.
(b).
Izena.
Aita astarra eta ama behorra duen abere emea; bera antzua da, umerik egiten ez duena. · Mula, híbrido hembra de burro e yegua.
-
mándo, mandúa.
(b).
Izena.
Aita astarra eta ama behorra duen abere arra. Bera antzua da, umerik egiten ez duena. Mulo; híbrido macho de burro y yegua.
“Mulia mandua ta mandakua dittuk, iru ganau, danak kruzetik datozenak. Manduan ama dok biorra eta aitta astua. Eta mandakuana dok astua ama eta aitta zaldixa. Mulia ta mandua berdiñ dia, bata da arra ta bestia emia, baiña umeik eitten eztabenak bixak, e. Don.”
Laburtuz: ama behorra eta aita astarra denean, umea arra bada: mandoa edo muloa (Sin.). Emea bada: mula. Ama astemea eta aita zaldia (eta bera arra): mandakoa.
.
ohar bat
Oharrak
Ik. mando, mula.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
