Adiera
-
1.maitte, maittía.
(b).
Adjektiboa.
Amado, -a, querido, -a.
“Nora joango ga, maittia.”
Esamoldeak:
maittía-maittía eiñ.
(c).
Esapidea.
haur hizkera
Eskuaz igurtzi, norbaiti goxo-goxo eskua pasatu. · En lenguaje infantil, frotar delicadamente a alguien; sobre todo en el lugar donde tiene daño.
“Zure anaiak belaunian pupu artu dau ta maittia-maitia eiozu./ Etorri ona polittoi, maitia-maittia eingotsut eta. ”
maittía izan.
(c).
du
Aditza.
Oso estimatu euki, asko maite zerbait edo norbait.
“Oso maittia dau bere txamarra zarra./ Zuen neskatillak oso maittia dabe gure mutikua./ Kuadrilla orrek oso maittia dau Infernuko tabernia. ”
maittetsu ibili.
Esapidea.
Maiteminduta ibili.
“Oso maittetsu dabitz aspaldi ontan.”
-
2.maitte, maittia.
(d).
Adjektiboa.
Zalea.
“Arek dana Elusu zeukan, Elusu maittia zan. (Lar Antz).”
ZERBAITEN MAITTIA IZAN..
-
3.máitte izan.
(a).
du
Aditza.
Amar.
Maitte (bukatua), maitte (bukatugabea), maitteko edo maitte izango. Amar. Seme-alabak paiño geixao maitte dau txakurra. .
Esamoldeak:
máitte eztáben, maitte eztabéna.
(c).
maittatzen eztaben.
Bere umeari erroa hartzen uzten ez dion ardia.
“Egoten badia dozenerdi ardi maitte eztabenak, da beste dozenerdi bikixak eittuenak, akabo. Luis.”
Baita, amak maite ez duen bildotsa, maite ezaren pairatzailea, alegia..
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
máitte.
ohar bat
1.maitte, maittía.
(b).
Adjektiboa.
Amado, -a, querido, -a.
“Nora joango ga, maittia.”
Esamoldeak:
maittía-maittía eiñ.
(c).
Esapidea.
haur hizkera
Eskuaz igurtzi, norbaiti goxo-goxo eskua pasatu. · En lenguaje infantil, frotar delicadamente a alguien; sobre todo en el lugar donde tiene daño.
“Zure anaiak belaunian pupu artu dau ta maittia-maitia eiozu./ Etorri ona polittoi, maitia-maittia eingotsut eta. ”
maittía izan.
(c).
du
Aditza.
Oso estimatu euki, asko maite zerbait edo norbait.
“Oso maittia dau bere txamarra zarra./ Zuen neskatillak oso maittia dabe gure mutikua./ Kuadrilla orrek oso maittia dau Infernuko tabernia. ”
maittetsu ibili.
Esapidea.
Maiteminduta ibili.
“Oso maittetsu dabitz aspaldi ontan.”
2.maitte, maittia.
(d).
Adjektiboa.
Zalea.
“Arek dana Elusu zeukan, Elusu maittia zan. (Lar Antz).”
ZERBAITEN MAITTIA IZAN..
3.máitte izan.
(a).
du
Aditza.
Amar.
Maitte (bukatua), maitte (bukatugabea), maitteko edo maitte izango. Amar. Seme-alabak paiño geixao maitte dau txakurra. .
Esamoldeak:
máitte eztáben, maitte eztabéna.
(c).
maittatzen eztaben.
Bere umeari erroa hartzen uzten ez dion ardia.
“Egoten badia dozenerdi ardi maitte eztabenak, da beste dozenerdi bikixak eittuenak, akabo. Luis.”
Baita, amak maite ez duen bildotsa, maite ezaren pairatzailea, alegia..
Amado, -a, querido, -a.
“Nora joango ga, maittia.”
Esamoldeak:
maittía-maittía eiñ.
(c).
Esapidea.
haur hizkera
Eskuaz igurtzi, norbaiti goxo-goxo eskua pasatu. · En lenguaje infantil, frotar delicadamente a alguien; sobre todo en el lugar donde tiene daño.
“Zure anaiak belaunian pupu artu dau ta maittia-maitia eiozu./ Etorri ona polittoi, maitia-maittia eingotsut eta. ”
maittía izan.
(c).
du
Aditza.
Oso estimatu euki, asko maite zerbait edo norbait.
“Oso maittia dau bere txamarra zarra./ Zuen neskatillak oso maittia dabe gure mutikua./ Kuadrilla orrek oso maittia dau Infernuko tabernia. ”
maittetsu ibili.
Esapidea.
Maiteminduta ibili.
“Oso maittetsu dabitz aspaldi ontan.”
2.maitte, maittia.
(d).
Adjektiboa.
Zalea.
“Arek dana Elusu zeukan, Elusu maittia zan. (Lar Antz).”
ZERBAITEN MAITTIA IZAN..
3.máitte izan.
(a).
du
Aditza.
Amar.
Maitte (bukatua), maitte (bukatugabea), maitteko edo maitte izango. Amar. Seme-alabak paiño geixao maitte dau txakurra. .
Esamoldeak:
máitte eztáben, maitte eztabéna.
(c).
maittatzen eztaben.
Bere umeari erroa hartzen uzten ez dion ardia.
“Egoten badia dozenerdi ardi maitte eztabenak, da beste dozenerdi bikixak eittuenak, akabo. Luis.”
Baita, amak maite ez duen bildotsa, maite ezaren pairatzailea, alegia..
