Kategoria gramatikala
Forma mugatua
kíñua
Esanahia
Keinua, begiz edo aurpegiz egindakoa, batik bat. · Guiño.
Esamoldeak
-
kíñuka.
(b).
Adberbioa.
Guiñando, haciendo gestos.
“Kiñuka baten ibiltzen da bere artian./ Bixak alkarri kiñuka pasau dabe denpora guztia./ Floreszentia kiñuka dabill.”
Ik. imintziñoka, siñuka..
-
kíñu eiñ.
1.kiñu eiñ.
(c).
Aditza.
Guiñar.
“ Kiñu ein ddotsu gizon orrek.”
2.kiñu eiñ.
(c).
Aditza.
iñada egin. Hacer ademán.
“Ezkerrakin kiñu eiñ da eskumiakin jote jok.”
Ikustekoak
-
imintzíño, imintziñúa.
(d).
Izena.
iminziño.
Aurpegiz, nahiz eskuz, nahiz bestela egindako keinua. · Gesto.
“Aitta-zanak bajaukan esaera ori: imintziñua besteik eztauke ume onek. Klem./ Orrek aren zera oso edarki eitten dau aren jestua, aren kiñua ero, aren iminziñua ero, aren plantia ero. Don. Ia galdua.”
Esamoldeak:
imintzíñoka.
(d).
Adberbioa.
Imintzinoak egiten.
-
siñu, síñua.
(d).
Adberbioa.
Mueca.
“Orrek nere zer danak, kiñu danak eitteittu, nere siñu danak eitteittu. Don.”
Ia galdua.
.
Esamoldeak:
síñuka.
1.síñuka.
(d).
Adberbioa.
Keinu arraroak eginez, berezkoak batik bat. · Haciendo muecas o gestos raros, mayormente involuntarios.
“Orren aitta ola beti siñuka ibiltze zan gizon nerbioso bat zan.”
2.siñuka.
(d).
Adberbioa.
Oñati.
"Burlando." (Izag Oñ).
Oharrak
Ik. <b>siñu, imintziño.</b>
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
kíñu, kíñua.
(b).
Izena.
Keinua, begiz edo aurpegiz egindakoa, batik bat. · Guiño.
“I, kiñua ein ddosk baztarreko rubixa orrek./ Kiñua ta imintziñua ugari, baiña pelotan ganora gutxi.”
ohar bat
Esamoldeak:
kíñuka.
(b).
Adberbioa.
Guiñando, haciendo gestos.
“Kiñuka baten ibiltzen da bere artian./ Bixak alkarri kiñuka pasau dabe denpora guztia./ Floreszentia kiñuka dabill.”
Ik. imintziñoka, siñuka..
kíñu eiñ.
1.kiñu eiñ.
(c).
Aditza.
Guiñar.
“ Kiñu ein ddotsu gizon orrek.”
2.kiñu eiñ.
(c).
Aditza.
iñada egin. Hacer ademán.
“Ezkerrakin kiñu eiñ da eskumiakin jote jok.”
Keinua, begiz edo aurpegiz egindakoa, batik bat. · Guiño.
“I, kiñua ein ddosk baztarreko rubixa orrek./ Kiñua ta imintziñua ugari, baiña pelotan ganora gutxi.”
ohar bat
Esamoldeak:
kíñuka.
(b).
Adberbioa.
Guiñando, haciendo gestos.
“Kiñuka baten ibiltzen da bere artian./ Bixak alkarri kiñuka pasau dabe denpora guztia./ Floreszentia kiñuka dabill.”
Ik. imintziñoka, siñuka..
kíñu eiñ.
1.kiñu eiñ.
(c).
Aditza.
Guiñar.
“ Kiñu ein ddotsu gizon orrek.”
2.kiñu eiñ.
(c).
Aditza.
iñada egin. Hacer ademán.
“Ezkerrakin kiñu eiñ da eskumiakin jote jok.”
Etim.
German·k erantsia Al, 03/01/2010 - 22:50·tan
Etim.