Kategoria gramatikala
Forma mugatua
disímulua
Esanahia
Disimulo.
Esamoldeak
-
disímuluan.
(a).
Adberbioa.
Con disimulo.
“ Disimuluan atzetik joan eta egundoko sustua emon notsan.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
disímulu, -o, disímulua.
(a).
Izena.
Disimulo.
ohar bat
Esamoldeak:
disímuluan.
(a).
Adberbioa.
Con disimulo.
“ Disimuluan atzetik joan eta egundoko sustua emon notsan.”
Disimulo.
ohar bat
Esamoldeak:
disímuluan.
(a).
Adberbioa.
Con disimulo.
“ Disimuluan atzetik joan eta egundoko sustua emon notsan.”
