Kategoria gramatikala
Forma mugatua
dífuntua, -ia
Aldaerak
defuntu (g), defunta (e)
Esanahia
Difunto, -a.
Jakingarriak
Defuntu, -a ere bai adinekoek.
Ikustekoak
-
zána.
(b).
Posposizioa.
Zena. Difuntoa, senitasun hitzen edo izen propioen atzean jarrita. · El difunto...
“Gure aitta-zana oso umore onekua zan./ Periko-zanak konpondu juan teillatua.”
Ama-zana, aittajuna-zana, Manuel-zana... Beti mugatu sing.
.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
dífuntu, -o, -a, dífuntua, -ia.
(b).
Izena.
defuntu (g), defunta (e).
Difunto, -a.
“Difuntuak pe botau eitten dabe erri batzuetan./ Uriona difuntuak irabazi juan urte aretan karreria.”
Defuntu, -a ere bai adinekoek..
ohar bat
defuntu (g), defunta (e).
Difunto, -a.
“Difuntuak pe botau eitten dabe erri batzuetan./ Uriona difuntuak irabazi juan urte aretan karreria.”
Defuntu, -a ere bai adinekoek..
ohar bat
