Kategoria gramatikala
Esanahia
Depaso.
Esamoldeak
-
dépasuan.
(b).
Adberbioa.
De paso.
“Kalera bazoiaz depasuan ekarridazu ogixa./ Donostiarakuan depasuan arrapatzen dozu ta eiozu bisitta bat Debako tiai.”
-
dépasoko, dépasokua.
(b).
Izenlaguna.
Gente de paso.
“An zeiñ geldittuko da ba, depasoko beranianten bat ezpada./ Jente asko zebillen, depasokua geixena.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
dépaso.
(b).
Adberbioa.
Depaso.
“Eztot Aranda ezagutzen. Depaso bakarrik.”
ohar bat
Esamoldeak:
dépasuan.
(b).
Adberbioa.
De paso.
“Kalera bazoiaz depasuan ekarridazu ogixa./ Donostiarakuan depasuan arrapatzen dozu ta eiozu bisitta bat Debako tiai.”
dépasoko, dépasokua.
(b).
Izenlaguna.
Gente de paso.
“An zeiñ geldittuko da ba, depasoko beranianten bat ezpada./ Jente asko zebillen, depasokua geixena.”
Depaso.
“Eztot Aranda ezagutzen. Depaso bakarrik.”
ohar bat
Esamoldeak:
dépasuan.
(b).
Adberbioa.
De paso.
“Kalera bazoiaz depasuan ekarridazu ogixa./ Donostiarakuan depasuan arrapatzen dozu ta eiozu bisitta bat Debako tiai.”
dépasoko, dépasokua.
(b).
Izenlaguna.
Gente de paso.
“An zeiñ geldittuko da ba, depasoko beranianten bat ezpada./ Jente asko zebillen, depasokua geixena.”
