Kategoria gramatikala
Forma mugatua
burtuéla
Esanahia
Burdi-bolantearen erruberaren uztaua. Burdinazkoa, gomazkoa edo bestelakoa.
Jakingarriak
Mehea baldin bada uel eta bestela uztau, dio, baina segurantzia handirik gabe.
Ikustekoak
- agún, agúna. (c). Izena.
- llánta. 1.llánta, llántia. (a). Izena. Llanta. 2.llánta, llántia. (d). Izena. Uhala, burtuhala. “Llantiak bixok egurra paño pittin bat gutxiau, burdiñiak bixok egurra paño gutxiau berotu. Eli.” uel.
- 1.úztau, úztaua. (d). Izena. Gurdi gurpilaren burdinazko estalkia. · Llanta, aro de hierro que cubre la rueda del carro. “Uztaua esate jako erruberiak gaiñian daroian burdiñiai. Don./ Burdi-bolantiak pa karga geixao erabiltzeko batera, da ba zela uztau zabala zeban, bide gutxiao ondatu kamiñuan. Don.”
- 3.uel, uéla. (d). Izena. Llanta de carro. “Uztaua dok ori be; meia danian uela. Burdixai, burdi zorrotzai eitte jakok orrekin, ia plantxa dezentia. Da meia baldin bada uela. Don.”
Oharrak
Ik.<b> agun, uztau, llanta, uel.</b>
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
burtúel, burtuéla.
(d).
Izena.
Burdi-bolantearen erruberaren uztaua. Burdinazkoa, gomazkoa edo bestelakoa.
“Uztaua dok ori be; meia danian uela. Burdixai, burdi zorrotzai eitte jakok orrekin, ia plantxa dezentia. Da meia baldin bada uela. Don.”
Mehea baldin bada uel eta bestela uztau, dio, baina segurantzia handirik gabe..
ohar bat