Skip to main content

Hiztegia: bilaketaren emaitza

Errore mezua

Bilaketa azkarra Bilaketa aurreratua

ortu-gáuza, ortu-gauzía. (c). Izena. ortuko gauza. Hortaliza. Ortu-gauzia da aspaldixan gutxien karutu dana.
ortú-mailluki, ortú-maillukixa. (c). Izena. Ortuan hartzen den marrubia, zelaikoaz bereizi nahi denean. Platerkara maillukixa emon jostan, ortu-maillukixa.
ortúari, ortúarixa. (d). Izena. Barazkia. · Hortaliza. Berduria be esaten dou baiña. “Arek ortura dedikatzeittuk, ortuarixa etaratze juek”. Don.” Ia galdua. Ortuko gauza edo berdura erabili ohi da..
ortulan, ortulana. Izena. "Ortua lantzen duen pertsona. Joxe Mari oso ortulan txarra da." (Lar Antz).” ohar bat
ortúlau, ortúlaua. (c). Izena. Ortu handia eta ederra; ez da derrigorra lau-laua izatea. · Dícese de las huertas grandes y hermosas. Ortulau ederrak dare Bolubarrin./ Len Madura guztia ortulaua zan.
or. (a). Adberbioa. Hor. · Ahí. Esamoldeak: órtxe-órtxe. (b). Esapidea. Gutxi gorabehera. Baita justu-justu, ia-ia. Aura, bi metrora ezpada ailegatzen be, ortxe-ortxe ibillikok./ Zarrabeitia bueltia irabazteko ortxe-ortxe ibili zuan./ Kotxia eztosk lagako, ta bizikletia be ortxe-ortxe.
ortz. 1.órtz, órtza. (b). Izena. Lanabes baten hagina. · Púa de un utensilio. Tenedoriai ortza apurtu jako./ Eskubara ortza sartu dot ankan. Ik. ortz-bakar, ozbiko, bostortz, burdiñara. . 2.ortz, órtza. (b). Izena. Aho erdiko hagin zabal bakoitza. · Diente incisivo, paleta. Ortza erdittik apurtu jat sagarra jaterakuan. Agiñ da Bergaran hitz orokorra. . content_copy pála. Esamoldeak: ortzetakua artu. Esapidea. ortzetakua emon. "Golpea edo min hartu, eman; baita ustegabeko erantzuna, jokabidea ere. · Palo." (Lar Antz) content_copy narrukúa artu.
ortz-bakar. 1.ortz-bakar, ortz-bakarra. (d). Izena. orz-bakar. Ikatza ateratzeko eta xehetzeko erabiltzen zen tresna kirtenluzea. Iketza etaatzeko-ta guk eukitze giñuan orz-bakarra; ortza ba atzamarra zan beste sendo ingurukua. Cand.” content_copy ikatz-kaku. 2.ortz-bakar, ortz-bakarra. (d). Izena. Nabarra.
osaba, osabía. (d). Izena. Tío.
osásun, osasúna. (a). Izena. Salud. Osasun onekua izan da beti. Esaerak: Gabien parranda ta goxien logure, gure umiok eztie osasunen gure. Esaera. Leintz. Osasuna, munduko ondasuna. Esaera. (Lar Antz). Esamoldeak: osasunákin urrátu. (b). Esapidea. Que rompas con salud! Auto barrixa, e? Osasunakin urratu! .” Zerbait estrainatzen denean esana..
osasungárri, osasungarríxa. (c). Izena. Osasunerako ona. · Saludable. Deskantsua osasungarrixa da.
osasúntsu. content_copy osasúntsu, osasuntsu. feedback osasúntsu. 1.osasuntsu, osasuntsúa. (b). Adjektiboa. Osasun onekoa. · De buena salud. Oso osasuntsua zuan zuen aittajuna.