Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

teillatu-afári, teillatu-afaríxa. (d). izena. Etxe berri bati teilatua ematen zaionean igeltseroek eta jabeek egin ohi duten afaria.. Erremua ifintzeakok, erremua esateakok. Eta ba teillatu-afaixa ero, bazkaixa ero. Sebas.. Sin. ostroko, montxor. Ik. mantxarráda.
teillátupe. (-). 1. teillátupe, teillátupia. (c). izena. Se usa, al menos en los caseríos, al referirse a personas que viven bajo el mismo techado, sin vivir en la misma vivienda.. Teillatupe batian bizi zien uezaba ta errenterua./ Gu aspaldittik ezagutze gaittuk, teillatupe baten jaiotakuak gaittuk eta. .. 2. teillátupe, teillátupia. (c). izena. Teilatuaren azpian, dagoen lekua. Kalean GUARDILLA deitzen zaio etxebizitzatarako atondua dagoenari. Baserrian GANBARA gisa erabili ohi da leku hori.. Guardillia artu dau Masterrekan, teillatupia. Badakizu, udan berua ta neguan otza.. Ik. guárdilla..
teillégin, teillegíña. (d). izena. Teilagintzan jarduten duen langilea.   Tejero.. Famelixa baten igual zeren ba iru seme eta bat etxian gelditzen zan, baiña bi igual ibilliko zien udan Araban, Naparruan teillegin ero eren lanetan, beste batzuk arrantzan itxasuan. Don.. TEILLEGIN JOAN, IBILLI... .
2. teillátupe, teillátupia. (c). izena. Teilatuaren azpian, dagoen lekua. Kalean GUARDILLA deitzen zaio etxebizitzatarako atondua dagoenari. Baserrian GANBARA gisa erabili ohi da leku hori.. Guardillia artu dau Masterrekan, teillatupia. Badakizu, udan berua ta neguan otza.. Ik. guárdilla.
téilla, teillía. (a). izena. TÁILLA. Teja. . TÁILLA diote batzuek..
téatro, téatrua. (a). izena. TRÉATO. Teatro.. Ze moduzkua izen da ba tréatua. . Oso adinekoek TREATO..
te, téia. (c). izena. botanika Te.. Informante batek txixa bedarrari deitzen dio hala..
tátxa, tátxia. (c). izena. Akatsa, hutsa.   Tacha, fallo.. Arek jangoikuai be topauko loskio tatxan bat./ Emen eztago tatxa barekoik. .
tatxáu. (c). du aditza. Tachar.. Bigarren berbarako tatxau zittuan alkatiok, kontzejalok eta iñundienok. .
tatxúela, tatxúelia. (b). izena. Chincheta, tachuela. .
táuki. (-). 1. táuki, táukixa. (d). adjektiboa. TÁUKO. Ibilera gangaleko pertsona handia.   Persona grande de andares desgarbados.. Ibilera zera daukana, taukixa. Aundixa ta ibillera ola aurrerakadiakin eitten daben ortaikua. Klem. .. 2. táuki, táukixa. (c). izena. (Elgeta.) Lokuluxka.. Sin. lokámux..
1. táuki, táukixa. (d). adjektiboa. TÁUKO. Ibilera gangaleko pertsona handia.   Persona grande de andares desgarbados.. Ibilera zera daukana, taukixa. Aundixa ta ibillera ola aurrerakadiakin eitten daben ortaikua. Klem. .
2. táuki, táukixa. (c). izena. (Elgeta.) Lokuluxka.. Sin. lokámux.
taulero, taulerue. (-). adjektiboa. (Aramaio.) Inporta ez zaiona.. Aze taulerue da ori. (Orm Aram). .
taupáda, taupadía. (c). izena. TAUPARA. Taupara. Latido de corazón. Udalaitzen gora biotzak demaseko taupadak eitten zostan. .
tautík pe. (c). esapidea. TUTIK PE. Tutik ere.   Ni pizca.. Bergan jaixua izan arren eztaki euskeraz tautik pe./ Afalorduan eztau tautik pe esan./ Nere ama iñude jun ei zan bai, Madrillera, da erderaz tautik pez. Ben.. Gaur egun TUTIK PE da nagusi, baina adinekoek bestea diote. ENTENDIDU, ESAN, JAKIN aditzekin batez ere. .
táza, tázia. (a). izena. Taza.. Eskulekudunari esaten zaio.. Ik. kátillu, kíkara.
tazakára, tazakaría. (a). izena. El contenido de una taza.. Iru tazakara kafe artuittu. .
1. teillátupe, teillátupia. (c). izena. Se usa, al menos en los caseríos, al referirse a personas que viven bajo el mismo techado, sin vivir en la misma vivienda.. Teillatupe batian bizi zien uezaba ta errenterua./ Gu aspaldittik ezagutze gaittuk, teillatupe baten jaiotakuak gaittuk eta. .
1. táko, tákua. (c). izena. Pedazo, taco.. Takua ipiñi jat mai ankiai, kojo zeuan da./ Txakurra or doia ogi takua auan dabela. .
taló-pála. (-). 1. taló-pála, taló-pália. (c). izena. Taloa erretzeko pala.. Gurian badie talo-pala zarrak.. Sin. talaburni (Elos.)... 2. taló-pála, taló-pália. (d). adjektiboa. Kokoloa, mozoloa. ..
1. taló-pála, taló-pália. (c). izena. Taloa erretzeko pala.. Gurian badie talo-pala zarrak.. Sin. talaburni (Elos.)..
2. taló-pála, taló-pália. (d). adjektiboa. Kokoloa, mozoloa. .
támaiñu, -o, támaiñua. (a). izena. TAMAIÑA. Tamaño.. Personian tamaiñuai etxako begiratu biar./ Banastatxuan tamaiñoko azaburuak dauzkagu./ Olaxe bueltan eraittekua, laubos bat zerekin, erdixen, da maratillia, lasaitzeko, da eraiñ da an batzen zan tamaiña ontaraiñoko matazia. JJp. . Elosu aldean TAMAI. támaiñutik fuérako, támaiñutik fuérakua. (-). esapidea. (adierazkorra.) TÁMAIÑUTIK KÁNPOKO. Fuera de tamaño, excepcional.. Txala jaukau tamaiñutik fuerakua./ Ointxe be bota dok gizurra tamaiñutik fuerakua. .. támaiñuan, . (b). adberbioa. Neurri egokian.   En su justa medida.. Gradiatzeko arrautziakin gradiatzen dou: arrautza bi bota barrura, da uran gaiñera igotzen dabenian arrautziak, orduantxe gatza tamaiñuan. Enr./ Orri be lana tamaiñuan gustatzen jako (gutxi samar, alegia). .. támaiñua artu, . (b). esapidea. Neurri egokia hartu.. Eranai eta lanai tamaiñua artu bia jako./ Gero tamaiña artzen zanian euliana erun. JJp. ..