Azkeneko ekarpenak

Honako hauek dituzu bisitariek erantsitako berba berriak, onespen zerrendan daudenak.

1. arrástau, arrastáua. (c). adjektiboa. Gaixo itxura duten pertsonengatik esan ohi da, itxura eskasa hartuaz doazenengatik.   Dícese de las personas muy desmejoradas.. Joxe ikusi dot gaur eta ondo arrastaua dago gizajua..
2. arrástau, arrastáua. (d). izena. Astindua.. Masajistiak egundoko arrastaua emon dost./ Arrastau ederra emon jat ortuai atxurrakin. .
arrástel, arrastéla. (d). izena. Errekako arrantza sarea.. Sin. sare.
arrástillo, arrástillua. (c). izena. Arrastelua. Burdinazko eskuare txikia.   Rastrillo.. Perrejilla, azenaixak eta olakuak eraitteko arrastilluakin leuntzen da lur gaiña..
arrastua artu. (c). da-du aditza. Aztarna edo lorratza bilatu.. Erbi-arrastua artu eta iru orduan segika jardun giñuan. .
árrastuan sartu. (-). 1. arrastuan sartu, . (c). Ildoan sartu goldea edo beste edozein laborantza tresna. .. 2. arrastuan sartu, . (c). esapidea. Bide zuzenean sartu.. Gure mutil gazte au kostako jaku arrastuan sartzia, gaizki oittuta dago ta. ..
1. arrastuan sartu. (c). Ildoan sartu goldea edo beste edozein laborantza tresna. .
arrasalde. (-). Ik. átsalde.
arranbaltz, arranbaltza. (-). Aquila chrysaetos. Aguila real. (SB Eibetno). .
árra, árria. (d). izena. Esku-barru baten luzeera.   Palmo.. Neurtuizu zenbat arra dauzkan maixak./ Onetara ipinitta arria esaten da. Eskuko arria. Sebas.. Arra eta arrabete, biak entzun daitezke. .
arótz-zépillu, arótz-zépillua. (c). izena. Cepillo de carpintero.. Sin. zépillo.
1. arráiñ, arráiña. (a). izena. Pez, pescado.. Harrapatutakoari peskau ere esaten zaio. .
arpégi bíko, arpégi bikúa. (b). izenlaguna. Persona de dos caras, falso.. Ez ari fixau orrekin, arpegi bikua dok eta..
arraiñ gorri. (-). Ik. ténka.
arraiño. (-). Ik. arráixo.
árraiñótan!. (c). interjekzioa. ARRÁIXOTAN, ARRÁIXUA. Arraioa! Harridura edo ezusteko txarra adierazten duen hitza. Haserre-doinu handirik gabe esaten da.   Interjección que denota extrañeza y contrariedad, pero que se pronuncia sin gran gesto de enfado.. Arraiñotan! Oilluak ein dabe langintzia letxuga artian./ Goiz etxera etortzekotan ziñaten baiña, arraiñotan! saiatu zate nunbaitten.. Gure amari arraiñotan entzun izan diot eta aitari arraixua. .
zati biko arpegi, zati biko arpegixa. (d). (eufemismoa.) Ipurdiaren eufemismoa.. Ik. ipúrdi.
arpegíxa etára. (b). esapidea. Sacar la cara a alguien.. Ridikuluan laga bia nindduan tontoarro arek. Eskerrak Mikelek arpegixa etara zostana.. Erderatiko kalkoak dirudite hiru esapideok. .
arpegíxa émun. (-). esapidea. Dar la cara.. Atzetik beti gaizki esaka dabill, baiña sekula eztau arpegirik emuten. .
arraitz, arraitza. (d). izena. Sega zorrozteko harria.. Sin. ségarri. Ik. arráiztu.
árraixa, árraixia. (a). Marra.   Raya.. Kuaderno guztia arraixaz eta borroiz beteta dauka..
arpégigógor, arpégigogórra. (b). adjektiboa. Caradura.. Erderatiko kalkoa dirudi. Narrusendo diote normalean zaharrek. .
arpel. (-). Ik. álper.
arráiñ. (-). 1. arráiñ, arráiña. (a). izena. Pez, pescado.. Harrapatutakoari peskau ere esaten zaio. .. 2. arráiñ, arráiña. (b). izena. Bicho, elemento, en frases expresivas. . Ori dok arraiña ori!. Ik. elémentu, -o..