Kategoria gramatikala
Forma mugatua
antzúa
Esanahia
Umerik egiten eta esnerik ematen ez duen aberea edo pertsona. Antzutasuna pasakorra edo betirakoa izan daiteke. · Estéril. Animal o persona que no pare y no da leche.
Jakingarriak
Pertsonei buruz erreparoz erabiltzen da.
Esamoldeak
-
ántzu egon.
(d).
Antzutasun egoeran egon. Baita, aberea ernari ez egon estali berria izan arren.
“Lelenguan eztok jakitten; gero bai: “ernai dago ero antzu dago”. Don.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
ántzu, antzúa.
(c).
Adjektiboa.
Umerik egiten eta esnerik ematen ez duen aberea edo pertsona. Antzutasuna pasakorra edo betirakoa izan daiteke. · Estéril. Animal o persona que no pare y no da leche.
“Ardi antzuak aparte dauzkau./ Bei ori antzua da eta okelara saldu biakou./ Piñu zurixa dago an, piñu zurixa urtebetekua, da antxe dakadaz oiñ antzuak. Enr.”
Pertsonei buruz erreparoz erabiltzen da.
.
ohar bat
Esamoldeak:
ántzu egon.
(d).
Antzutasun egoeran egon. Baita, aberea ernari ez egon estali berria izan arren.
“Lelenguan eztok jakitten; gero bai: “ernai dago ero antzu dago”. Don.”
Umerik egiten eta esnerik ematen ez duen aberea edo pertsona. Antzutasuna pasakorra edo betirakoa izan daiteke. · Estéril. Animal o persona que no pare y no da leche.
“Ardi antzuak aparte dauzkau./ Bei ori antzua da eta okelara saldu biakou./ Piñu zurixa dago an, piñu zurixa urtebetekua, da antxe dakadaz oiñ antzuak. Enr.”
Pertsonei buruz erreparoz erabiltzen da.
.
ohar bat
Esamoldeak:
ántzu egon.
(d).
Antzutasun egoeran egon. Baita, aberea ernari ez egon estali berria izan arren.
“Lelenguan eztok jakitten; gero bai: “ernai dago ero antzu dago”. Don.”
