Adiera
-
1.usáiñ, usáiña.
(a).
Izena.
Olor, olfato.
Esamoldeak:
usaiñían.
1.usaiñían.
(c).
Usain eginez.
“Txakurra gaur goizian usaiñian ibilli da. Don.”
úsainka.
2.usaiñían.
(c).
Adberbioa.
Usainaz baliatuz.
“Usaiñian topau dau drogia. ”
úsainka.
(c).
Adberbioa.
Usain eginez. · Olfateando.
“Txakurra usainka dabill. Don.”
usáiña euki.
(a).
du
Aditza.
Oler.
“Eztakitt zeren usaiña daukan onek. ”
usáiña egin.
(b).
zaio
Aditza.
Jaki bati usain txarra sortu.
“Aragixai usaiña ein jako ta bota txakurrai.”
usainddu.
usáiña artu.
(b).
du
Aditza.
Oler algo.
“Txakurrak usaiña artu dau ta ezta urriñ basurdia./ Usain txarra artzen dotsat asunto oni.”
mandua akaatzeko moduko usaiña.
Esapidea.
Usain txarra. (Lar Antz).
-
2.usáiñ, usáiña.
(c).
Izena.
Itxura, ikutua, haizea...
“Orrek etxaukak tontuanik usaiñik pez./ Laster joango jakozek zoro-usaiñok. ”
-
3.usaiñ eiñ.
(b).
dio
Aditza.
Usnatu, usaina hartzen jardun.
“Usaiñ eixozu okela oni, ikusikozu./ Txakurrak lenengo usaiñ eiñ ddotsa kotxiai da gero txixa.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
usáiñ.
ohar bat
1.usáiñ, usáiña.
(a).
Izena.
Olor, olfato.
Esamoldeak:
usaiñían.
1.usaiñían.
(c).
Usain eginez.
“Txakurra gaur goizian usaiñian ibilli da. Don.”
úsainka.
2.usaiñían.
(c).
Adberbioa.
Usainaz baliatuz.
“Usaiñian topau dau drogia. ”
úsainka.
(c).
Adberbioa.
Usain eginez. · Olfateando.
“Txakurra usainka dabill. Don.”
usáiña euki.
(a).
du
Aditza.
Oler.
“Eztakitt zeren usaiña daukan onek. ”
usáiña egin.
(b).
zaio
Aditza.
Jaki bati usain txarra sortu.
“Aragixai usaiña ein jako ta bota txakurrai.”
usainddu.
usáiña artu.
(b).
du
Aditza.
Oler algo.
“Txakurrak usaiña artu dau ta ezta urriñ basurdia./ Usain txarra artzen dotsat asunto oni.”
mandua akaatzeko moduko usaiña.
Esapidea.
Usain txarra. (Lar Antz).
2.usáiñ, usáiña.
(c).
Izena.
Itxura, ikutua, haizea...
“Orrek etxaukak tontuanik usaiñik pez./ Laster joango jakozek zoro-usaiñok. ”
3.usaiñ eiñ.
(b).
dio
Aditza.
Usnatu, usaina hartzen jardun.
“Usaiñ eixozu okela oni, ikusikozu./ Txakurrak lenengo usaiñ eiñ ddotsa kotxiai da gero txixa.”
Olor, olfato.
Esamoldeak:
usaiñían.
1.usaiñían.
(c).
Usain eginez.
“Txakurra gaur goizian usaiñian ibilli da. Don.”
úsainka.
2.usaiñían.
(c).
Adberbioa.
Usainaz baliatuz.
“Usaiñian topau dau drogia. ”
úsainka.
(c).
Adberbioa.
Usain eginez. · Olfateando.
“Txakurra usainka dabill. Don.”
usáiña euki.
(a).
du
Aditza.
Oler.
“Eztakitt zeren usaiña daukan onek. ”
usáiña egin.
(b).
zaio
Aditza.
Jaki bati usain txarra sortu.
“Aragixai usaiña ein jako ta bota txakurrai.”
usainddu.
usáiña artu.
(b).
du
Aditza.
Oler algo.
“Txakurrak usaiña artu dau ta ezta urriñ basurdia./ Usain txarra artzen dotsat asunto oni.”
mandua akaatzeko moduko usaiña.
Esapidea.
Usain txarra. (Lar Antz).
2.usáiñ, usáiña.
(c).
Izena.
Itxura, ikutua, haizea...
“Orrek etxaukak tontuanik usaiñik pez./ Laster joango jakozek zoro-usaiñok. ”
3.usaiñ eiñ.
(b).
dio
Aditza.
Usnatu, usaina hartzen jardun.
“Usaiñ eixozu okela oni, ikusikozu./ Txakurrak lenengo usaiñ eiñ ddotsa kotxiai da gero txixa.”
