Ikustekoak
-
mangáu.
mankau.
1.mangáu.
(c).
da
Aditza.
Leher egin. · Agotarse, hacerse polvo.
“Fubolian ibilitta ziero mangauta aillegau zan etxera./ Ordurarte ondo, baiña Elgetan gora mangau nitzan.”
MANGAUTA, gehienbat..
Esamoldeak:
mangáuta.
Adberbioa.
Leher eginda.
2.mangáu.
(d).
du
Aditza.
mankau.
Jipoitu, tratu txarra eman norbaiti. · Maltratar, golpear a alguien.
“Ze deretxo daukazu ola gure umia mankatzeko./ Egon trankil, eztot mankauko ta.”
Ia galdua erabilera honetan..
3.mangáu, mangáua.
(c).
Izena.
Cansancio, agotamiento a causa de un gran esfuerzo.
“Nik artu dot mangaua trastiak azkenengo pisura jasotzen.”
Oharrak
Ik.<b> mangau </b>(2).
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
