Adiera
- 1.lauso, lausúa. (d). Izena. Kristalean pegatzen den lurruna edo zikinkeria, ondo ikusten lagatzen ez duena. · El vaho o la suciedad que se pega al cristal y que no deja ver bien. “Bentanako kristalagaittik pe esan izan zan lausua, lurruna, zikiña ero zera. Zikiñakin be egon leike lausotuta. Klem./ Antiajo onei lausua eitte jakue eta ezta ezer ikusten. ”
- 2.lauso, lausúa. Izena. Aidean geldi geratzen den hautsa edo lurruna. “Gari joterakuan egundoko lausua eitte zan, ixa alkar ikusten etzala. ” Esamoldeak: lausúa eiñ. (d). zaio Aditza. Nublarse la vista. “Eztakitt ze pasatzen jatan; ointxe be lausua ein jat bistan.”
Aipamenak
Aipamena bera | Egilea |
---|
Laburpena
láuso.
ohar bat
1.lauso, lausúa.
(d).
Izena.
Kristalean pegatzen den lurruna edo zikinkeria, ondo ikusten lagatzen ez duena. · El vaho o la suciedad que se pega al cristal y que no deja ver bien.
“Bentanako kristalagaittik pe esan izan zan lausua, lurruna, zikiña ero zera. Zikiñakin be egon leike lausotuta. Klem./ Antiajo onei lausua eitte jakue eta ezta ezer ikusten.
”
2.lauso, lausúa.
Izena.
Aidean geldi geratzen den hautsa edo lurruna.
“Gari joterakuan egundoko lausua eitte zan, ixa alkar ikusten etzala. ”
Esamoldeak:
lausúa eiñ.
(d).
zaio
Aditza.
Nublarse la vista.
“Eztakitt ze pasatzen jatan; ointxe be lausua ein jat bistan.”