Skip to main content

jústu-jústu

juanmartin ·k erantsia Og, 04/20/2006 - 16:37 ·tan
Sarrera nagusia
Adiera
  • 1.justu-justu. (a). Adberbioa. Oso gutxigatik. Justu-justu aillegau jat dirua. Esamoldeak: justúan. (a). Adberbioa. jústu-justuan. Gutxigatik. Justuan arrapau neban trena.
  • 2.justu-justu. (a). Adberbioa. Zehatz-mehatz. Gauza guztiak justu-justu ein biar izeten die aren etxian.” Esamoldeak: jústu-justúko bérbak. (c). Esapidea. Ezinbesteko hitzak bakarrik. Bi pertsonak haserre daudenean edo konfiantzarik ez dutenean egiten dutena. · El mínimo de palabras. Alkarrekin gabizek lanian baiña justu-justuko berbak eitte jostak bakarrik./ Anai-arrebak izan arren justu-justuko berbak eingo jotsek alkarri.
Aipamenak
Aipamena bera Egilea

Aurrekoa ikusi

Laburpena

jústu-jústu. ohar bat 1.justu-justu. (a). Adberbioa. Oso gutxigatik. Justu-justu aillegau jat dirua. Esamoldeak: justúan. (a). Adberbioa. jústu-justuan. Gutxigatik. Justuan arrapau neban trena. 2.justu-justu. (a). Adberbioa. Zehatz-mehatz. Gauza guztiak justu-justu ein biar izeten die aren etxian.” Esamoldeak: jústu-justúko bérbak. (c). Esapidea. Ezinbesteko hitzak bakarrik. Bi pertsonak haserre daudenean edo konfiantzarik ez dutenean egiten dutena. · El mínimo de palabras. Alkarrekin gabizek lanian baiña justu-justuko berbak eitte jostak bakarrik./ Anai-arrebak izan arren justu-justuko berbak eingo jotsek alkarri.

Multimedia

Bisitarien oharrak