istínga

juanmartin ·k erantsia Og, 04/20/2006 - 16:37 ·tan
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
istingía
Aldaerak
ístingi, istingixa
Esanahia
Toki urtsu eta lokatzatsua, ura sortzen den lekua delako. · Cenagal.
Esamoldeak
  • istinga baten ibilli, istinga baten egon. Esapidea. "Inguruan ur askorekin ibili, batez ere sukaldeko lanak egitean, ontziak garbitzen, esaterako. “Istinga baten emen nabill.”
Sinonimoak
  • ur-zingíra, ur-zingiría. (d). Izena. Istinga. · Cenagal. "Zingira", soilik, ez omen da esaten..
Ikustekoak
  • izíngura, izinguría. (d). Izena. Ixingura. Istinga txikia, urnegarra berez sortzen den lekua. Cenagal “Basuan ero, ur negar bat ola pixkat sikatutakuan egoten dana, umedadia bestian baiño geixao. Izinguria esateakok e, ur gutxi, betik umedadia, sikatu bez da ur negarra egoten dana. Don.” content_copy oxinga.
Oharrak
Sin.<b> ur-zingira </b>(gutxi erabilia). Ik.<b> izingura. </b>
Aipamenak
Aipamena bera Egilea

Aurrekoa ikusi

Laburpena

istínga
istínga, istingía. (c). Izena. ístingi, istingixa. Toki urtsu eta lokatzatsua, ura sortzen den lekua delako. · Cenagal. “Naiz eta sikutia eiñ istingak eztie agortzen./ Ixak eitten die istingatan.” ohar bat content_copy ur-zingíra. Esamoldeak: istinga baten ibilli, istinga baten egon. Esapidea. "Inguruan ur askorekin ibili, batez ere sukaldeko lanak egitean, ontziak garbitzen, esaterako. “Istinga baten emen nabill.”

Multimedia

Bisitarien oharrak