Skip to main content

góna

juanmartin ·k erantsia Og, 04/20/2006 - 16:36 ·tan
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
gónia
Esanahia
Falda.
Esamoldeak
  • gónapian ázittakua. (c). Esapidea. Dícese de la personas que ha sido superprotegidas por sus padres. Oiñ ezta bakarrik ezetarako gauza, aman gonapian azittakua da ta. ohar bat
  • gónan zalía izan. (c). Esapidea. Andrazalea izan. Aura pelotari ona bai, baiña gonan be zalia zuan.
Esaera
Aipamenak
Aipamena bera Egilea

Aurrekoa ikusi

Laburpena

góna, gónia. (a). Izena. Falda. ohar bat Esaerak: Carallo la cona, ni praka ni gona. (c). Esaera. Galiziarrei buruz esan ohi zen, erdi broman, erdi burlan. Esamoldeak: gónapian ázittakua. (c). Esapidea. Dícese de la personas que ha sido superprotegidas por sus padres. Oiñ ezta bakarrik ezetarako gauza, aman gonapian azittakua da ta. ohar bat gónan zalía izan. (c). Esapidea. Andrazalea izan. Aura pelotari ona bai, baiña gonan be zalia zuan.

Multimedia

Bisitarien oharrak


  • German·k erantsia Og, 06/05/2008 - 19:17·tan

    Permalink

    Etim. Bai italianoz bai erdi aroko gaztelaniaz gonna (saya) erabiltzen zen, VI mendeko latinezko gunna berbatik sortua. (arabiarrez ere ŷunna diote).