Skip to main content

gára

juanmartin ·k erantsia Og, 04/20/2006 - 16:36 ·tan
Kategoria gramatikala
Forma mugatua
garía
Esanahia
Zenbait ortuko eta soroko landareri beren bizitzaren azken aldera hazten zaien kirtena, non lorea eta haziak sortzen diren. · Escapo.
Ikustekoak
  • garátu
    garátu. (d). da Aditza. Landareei gara sortu. · Desarrollarse el escapo a las plantas. Landarak garatzen dienian eztabe jateko balio. Letxugak, azelgak, arbiak, kipulak... garatzen dira, batik bat..
  • zúrkun, zurkúna. (d). Izena. Letxuga edo aza bati gogortzen hasten denean kukulu erdian egiten zaion kirtena. Gora egiten duenean GARA esaten zaio. Zurkuna, auraxe, lelengo azte jakon kertentxo aura. Zurkuna. Da gora ein baldin badau ba, garia. Don.” Behin bakarrik entzun dut..
  • arbígara, arbígaria. (c). Izena. Arbiari, gora egiten duenean, sortzen zaion kirtena. · Pámpano, escapo de nabo. Gailleguak arbigarak jateittue gustora asko; “grelos” esaten dotse.
Oharrak
Ik.<b> arbi-gara, zurkun, garatu.</b>
Aipamenak
Aipamena bera Egilea

Aurrekoa ikusi

Laburpena

gára, garía. (c). Izena. Zenbait ortuko eta soroko landareri beren bizitzaren azken aldera hazten zaien kirtena, non lorea eta haziak sortzen diren. · Escapo. Arbi-gara batzen zebillen gizon bat./ Aurten kipulei garia ein jakue. ohar bat

Multimedia

Bisitarien oharrak