Adiera
-
1.fláuta, fláutia.
(b).
Izena.
Flauta.
“Flautia joten ikasi dau.”
Esamoldeak:
txakurrán fláutia!.
(b).
Interjekzioa.
arrunkeria
Txakurran bi(b)oliña!.
Un jamón con chorreras.
“”
«Txakurraren txilibitua», alegia.
.
-
2.fláuta, fláutia.
(b).
Adjektiboa.
Txorimaloa. · Bobo, de poco seso.
“Eztakitt personia zela izan leiken ain flautia.”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
fláuta.
ohar bat
1.fláuta, fláutia.
(b).
Izena.
Flauta.
“Flautia joten ikasi dau.”
Esamoldeak:
txakurrán fláutia!.
(b).
Interjekzioa.
arrunkeria
Txakurran bi(b)oliña!.
Un jamón con chorreras.
“”
«Txakurraren txilibitua», alegia.
.
2.fláuta, fláutia.
(b).
Adjektiboa.
Txorimaloa. · Bobo, de poco seso.
“Eztakitt personia zela izan leiken ain flautia.”
Flauta.
“Flautia joten ikasi dau.”
Esamoldeak:
txakurrán fláutia!.
(b).
Interjekzioa.
arrunkeria
Txakurran bi(b)oliña!.
Un jamón con chorreras.
“”
«Txakurraren txilibitua», alegia.
.
2.fláuta, fláutia.
(b).
Adjektiboa.
Txorimaloa. · Bobo, de poco seso.
“Eztakitt personia zela izan leiken ain flautia.”
