Adiera
-
1.dan, dána.
(a).
Izenlaguna.
Todo.
“Dana nai tta azkenian bapez./ Gizon danak aretxi begira./ Danak busti dia./ Ezin danen gustua eiñ.”
Esamoldeak:
danétik.
(b).
De todo.
“Denda orretan danetik dago./ Danetik probau bia da.”
danai emonda.
(c).
Adberbioa.
Gehiegikeria guztiei emanda, kontrola galduta.
“Alaba zarrena be danai emonda ei dabil, drogia, erana... ”
dana gurako, dana gurakua.
(c).
Eibar, Leintz.
Handinahia.
“Dana-gurako, ase ezindako arrapatzaille gaizto bat aren uezaba. (AAG Eibes). ”
dána biarrían.
(b).
Adberbioa.
Badaezpadan, ez oso ongi. · Así así, regular.
“Nerbixotatik pe lengo antzian, osasunez be badakizu... bai, dana biarrian nabill. ”
dána biarréko, dana biarrekúa.
(b).
Izenlaguna.
Dena beharrekoa, badaezpadakoa, nola halakoa. · No del todo satisfactorio, de dudosa calidad.
“”
-
2.dan, dana.
(a).
Barritxu orrek dana ta eztana esan dau.
“Barritxu orrek dana ta eztana esan dau.”
Esamoldeak:
dána daláko, dána dalakúa.
(b).
O lo (el, la) que fuere.
“Zu, enago notekin konforme eta diretoriakin ero dana dalakuakin egon nai dot.”
Gehienetan ero dana dalakua.
.
dána dála.
(c).
Juntagailua.
De todos modos.
“Joatekotan gaittun baiña dana dala abixaigun bezperan. ”
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
1.dan.
ohar bat
1.dan, dána.
(a).
Izenlaguna.
Todo.
“Dana nai tta azkenian bapez./ Gizon danak aretxi begira./ Danak busti dia./ Ezin danen gustua eiñ.”
Esamoldeak:
danétik.
(b).
De todo.
“Denda orretan danetik dago./ Danetik probau bia da.”
danai emonda.
(c).
Adberbioa.
Gehiegikeria guztiei emanda, kontrola galduta.
“Alaba zarrena be danai emonda ei dabil, drogia, erana... ”
dana gurako, dana gurakua.
(c).
Eibar, Leintz.
Handinahia.
“Dana-gurako, ase ezindako arrapatzaille gaizto bat aren uezaba. (AAG Eibes). ”
dána biarrían.
(b).
Adberbioa.
Badaezpadan, ez oso ongi. · Así así, regular.
“Nerbixotatik pe lengo antzian, osasunez be badakizu... bai, dana biarrian nabill. ”
dána biarréko, dana biarrekúa.
(b).
Izenlaguna.
Dena beharrekoa, badaezpadakoa, nola halakoa. · No del todo satisfactorio, de dudosa calidad.
“”
2.dan, dana.
(a).
Barritxu orrek dana ta eztana esan dau.
“Barritxu orrek dana ta eztana esan dau.”
Esamoldeak:
dána daláko, dána dalakúa.
(b).
O lo (el, la) que fuere.
“Zu, enago notekin konforme eta diretoriakin ero dana dalakuakin egon nai dot.”
Gehienetan ero dana dalakua.
.
dána dála.
(c).
Juntagailua.
De todos modos.
“Joatekotan gaittun baiña dana dala abixaigun bezperan. ”
Todo.
“Dana nai tta azkenian bapez./ Gizon danak aretxi begira./ Danak busti dia./ Ezin danen gustua eiñ.”
Esamoldeak:
danétik.
(b).
De todo.
“Denda orretan danetik dago./ Danetik probau bia da.”
danai emonda.
(c).
Adberbioa.
Gehiegikeria guztiei emanda, kontrola galduta.
“Alaba zarrena be danai emonda ei dabil, drogia, erana... ”
dana gurako, dana gurakua.
(c).
Eibar, Leintz.
Handinahia.
“Dana-gurako, ase ezindako arrapatzaille gaizto bat aren uezaba. (AAG Eibes). ”
dána biarrían.
(b).
Adberbioa.
Badaezpadan, ez oso ongi. · Así así, regular.
“Nerbixotatik pe lengo antzian, osasunez be badakizu... bai, dana biarrian nabill. ”
dána biarréko, dana biarrekúa.
(b).
Izenlaguna.
Dena beharrekoa, badaezpadakoa, nola halakoa. · No del todo satisfactorio, de dudosa calidad.
“”
2.dan, dana.
(a).
Barritxu orrek dana ta eztana esan dau.
“Barritxu orrek dana ta eztana esan dau.”
Esamoldeak:
dána daláko, dána dalakúa.
(b).
O lo (el, la) que fuere.
“Zu, enago notekin konforme eta diretoriakin ero dana dalakuakin egon nai dot.”
Gehienetan ero dana dalakua.
.
dána dála.
(c).
Juntagailua.
De todos modos.
“Joatekotan gaittun baiña dana dala abixaigun bezperan. ”
