Kategoria gramatikala
Forma mugatua
burtxirrinkía
Esanahia
Gurdi-zorrotzaren gurpilaren burdinazko uztaua, estalkia.
Ikustekoak
-
txirrinka.
txirringa.
1.txirrinka, txirrinkía.
(d).
Izena.
Hala deitzen zaio gurdi zorrotzaren gurpil-uztauari, polea-gurpilari eta gisa honetako beste zenbait gauzakiri.
2.txirrinka, txirrinkía.
(d).
Izena.
Zurezko edo burdinazko uztaua, haurrak jostailutzat erabiltzen zutena.
“Txirrinkiakin kamiñuan ziar ibiltze giñan, makilla batekin manejauta.”
txirrínbola.
3.txirrinka, txirrinkía.
(d).
Izena.
Leintz.
Rueda.
Adineko zenbaitek gurpilaren adiera guztietan darabil hitza.
.
-
burdi-zórrotz, burdi-zorrótza.
(c).
Izena.
Burdinazko uztau zorrotza duen gurdia, erabiliena gure baserrietan. · El carro de ruedas compactas y con aro de hierro, el más usual en nuestros caseríos.
“Gero gomazko erruberadunak sortu zittuan baiña aurretik dana zuan burdi-zorrotza./ Kamiñuan beti bolantia. Bueno, beti..., zeukanak. Burdi zorrotzian kamiñuan bazoian pixu aundixakin, kamiñeruak —txapia buruan dabela or ibiltzen zien da— kontuak. Arek ebaixa eitte juan da. Don.”
-
1.úztau, úztaua.
(d).
Izena.
Gurdi gurpilaren burdinazko estalkia. · Llanta, aro de hierro que cubre la rueda del carro.
“Uztaua esate jako erruberiak gaiñian daroian burdiñiai. Don./ Burdi-bolantiak pa karga geixao erabiltzeko batera, da ba zela uztau zabala zeban, bide gutxiao ondatu kamiñuan. Don.”
Oharrak
Ik. uztau, burdi-zorrotz, txirrinka.
Aipamenak
| Aipamena bera | Egilea |
|---|
Laburpena
burtxirrínka, burtxirrinkía.
(d).
Izena.
Gurdi-zorrotzaren gurpilaren burdinazko uztaua, estalkia.
ohar bat
Gurdi-zorrotzaren gurpilaren burdinazko uztaua, estalkia.
ohar bat
